Μεσαίωνας
Ανατέλλει μεσαίωνας
οι λέξεις παγώνουν
δεν μυρίζουν πια οι μνήμες
Τα χέρια μου γίνονται πέτρινα
Τα μάτια πολυεδρικά
Επαναλαμβάνουν την ακαμψία
Εγκλωβισμένος στο αόρατο σύνορο
Με θέα το τίποτα
Έλκομαι από το βαρυτικό πεδίο του μεσαίωνα
Υπόκωφοι ήχοι
Από σκιές πουλιών
Σπινθηρίζουν μάταια την ελπίδα
Καθώς το σκοτάδι
Ξημερώνει απόλυτο.
Αλκης Χεκίμογλου
No comments:
Post a Comment