Πολύ μου αρέσουνε τα γεροντάκια
που ξεπροβάλλουν στον ήλιο
με τις ψάθινες καρέκλες τους
μοιάζουν με τσακισμένα πλοία
που τα σύραν στην ακτή
Γι αυτό εκεί που κάθονται ήσυχα
ή φλυαρούν
βγαίνουν σιγά σιγά κατάρτια από τα μάτια τους
από τα αυτιά τους απέραντα σκοινιά
ψηλώνουν οι λαιμοί τους σαν φουγάρα
και τότε αρχίζουν να βήχουν
μα δεν βήχουνε
σφυρίζουν σαν καράβια που σαλπάρουν
από το στόμα τους αναδύονται καπνοί,
τρομάζουνε τα γεροντάκια
ξερνούν θαλασσινό νερό και μηχανέλαιο
έρχονται ασθενοφόρα , εμφανίζονται γιατροί
ντυμένοι σαν ωραίοι καπετάνιοι
τους ξαπλώνουν βιαστικά
σκίζουν τα φτωχικά τους ρούχα
και τότε βρίσκουν
μια ύποπτη αλμύρα στο στήθος
να τους τρώει την καρδιά
και μια σειρήνα ν΄αργοσβήνει στα πνευμόνια.
4 comments:
Έχω αποφασίσει στη ζωή μου να φτιάξω τρεις πίνακες. Αν αποφάσιζα ο ένας να είναι κάποιο ποίημά σου και να είναι ομότιτλος, θα είχα την άδειά σου;
Χαιρετώ
ΠΟλύ ευχαρίστως και μεγάλη μου τιμή .Αλλά γιατί μόνο τρεις πίνακες και όχι περισσότερους;
Δεν είμαι ζωγράφος. Ζωγραφίζω με λέξεις καθώς κι εσύ. Όμως είπα να φτιάξω τρεις πίνακες σε καμβά που θ' αποτυπώσουν τρία ποιήματα με πινέλο. Το τρία είναι σημαδιακός αριθμός. Αν ζήσω, ο πρώτος πίνακας θα ζωγραφιστεί το 2011.
Πολύ καλά λοιπόν .Διάλεξε ένα ποιήμά μου και ζωγράφισέ το .Κι όταν το κάνεις θάρθω στην Κύπρο να δω τον πίνακα.
Post a Comment