Ο Πινόκιο γέρασε ανέραστος
όμως τα ξύλινα ρούχα του
ανεμίζουνε ακόμη
μες στους έρωτές μας.
Ο Πινόκιο γέρασε
χωρίς να μάθει το γιατί
σ΄ένα θερμοκήπιο με αναποδογυρισμένα δέντρα
και νεκρές αρραβωνιαστικές
σημειωμένες σε χάρτες
χαμένων βιοτόπων.
Δεν έμαθα ποτέ μου να σκοτώνω
με συνέπεια , έλεγε ,
ούτε και ν΄ αγαπώ πραγματικά
πέρα απ΄τα δάση
και τα ξύλινα καράβια
και τις κιθάρες που μοιάζουν
με τα απολιθωμένα σώματα των γυναικών.
Ύστερα έσκυβε και μου έδειχνε
μια τρύπα στην καρδιά του
"από δω πέρασε κάποτε μια σφαίρα" μου ψιθύριζε,
"κι ένα κορίτσι ροζιασμένο
με τον σκύλο του ".
8 comments:
Με κατασυγκίνησες... Τόσο η αφιέρωση, όσο και η τελευταία στροφή... Σ' ευχαριστώ απ' τα βάθη της τρυπημένης καρδιάς μου...
Χαίρομαι γι αυτό ωσηέ. Και καλή σου μέρα.
Καλή σου μέρα Κατερίνα μου.
Ξέρεις, είμαι συνεργάτης του πολιτιστικού περιοδικού ''ψιχάδι'' και θα θεωρούσα τιμή στο επόμενο τεύχος να φιλοξενούσαμε κάποια ποιήματά σου. Αν σ' ενδιαφέρει, μιλάμε μέσω mail ή και τηλεφωνικώς.
Και πάλι καλή σου μέρα.
Πολύ ευχαρίστως .Μόνο που κάποια απο τα ποιήματά μου είναι από παλιές συλλογές που πια δεν κυκλοφορούν. Αλλά υπάρχουν και κάποια αδημοσίευτα.ΑΝ θέλεις το συζητάμε. Το τηλέφωνό μου είναι 2310438-169 και 6936905265
ΟΚ. Θα συνεννοηθώ με την εκδότρια και τα λέμε
Πάλι έπαιξες μαγικά με τις λέξεις, Κατερίνα μου. Μοναδικής έμπνευσης ποίημα. Και να σκεφτεί καν είς ότι όλα ξεκίνησαν από τον ήρωα των παιδικών μας χρόνων. Σου στέλνω την καλησπέρα μου και την αγάπη μου.
Τελικά αγαπάμε αυτούς και αυτά που ξέρουμε και ίσως αυτό να είναι το πρόβλημα μας ή ίσως αγαπάμε την εξωτερική εικόνα που στο πέρασμα του χρόνου αλλάζει και τότε μένουμε με την τρύπα στην καρδιά!!!
Κατερίνα καλό σου μεσημέρι!!!
Γειά σου Ονίσιμε!
Ο Πινόκιο ήταν για μένα ένα σύμβολο των παιδικών χρόνων.Ο Πινόκιο είναι κάποιος που δεν μεγαλώνει ποτέ. Δεν ωριμάζει. Ίσως κι εγώ να μη μεγάλωσα ποτέ .Γι΄αυτό ταυτίζομαι συχνά με τον Πινόκιο αλλά και με άλλους ήρωες των παραμυθιων.Γι΄αυτό και γράφω παραμύθια.
Post a Comment