Τα τέρατα που σας κατοικούν
να τα φροντίζετε
τα τέρατα που σας τυρρανούν
να τα αγαπάτε.
Όταν κοιμόμαστε
βγαίνουν απ΄ το ανοιχτό μας στόμα
μαζεύονται στο σκοτεινό σαλόνι
και μιλούν
μιλούν με τις φωνές των πεθαμένων
τα τέρατα είναι νευρικά
δεν έχουν τρόπους
οι ανάσες τους παλιώνουνε τα πράγματα
το βλέμμα τους γδέρνει αθόρυβα τους τοίχους
ανοίγει πάνω μας έλκη και εγκαύματα .
Τα τέρατα
είναι δικά μου , τ΄ αγαπώ,
ωστόσο τα μοιράζομαι με φίλους μου
πρόθυμα τους ταϊζω την καρδιά μου .
Καμιά φορά
όταν με φωνάζουν θυμωμένα
γράφω ποιήματα.
4 comments:
Τα αγαπάμε, να είσαι σίγουρη...
Καλησπερίζω
Χαιρετώ την Κύπρο. Εδώ έχει παγωνιά . Εκεί τι γίνεται;
Άρχισαν να υποχωρούν οι ζέστες. Χα Χα!
καταπληκτικο! σε ευχαριστω γιατι ανακαλυψα οχι μονο εσενα αλλα και τον Δημητριαδη (δεν σας ηξερα και ντρεπομαι γι αυτο...)
Post a Comment