Γειά σου Faraona μου μεγάλη, από την ωραία Κέρκυρα .Όσο ανοίγει ο καιρός τόσο αρχίζω να κάνω όνειρα για αποδράσεις .Είπες πως θα έρθεις.Πότε σκοπεύεις να περάσεις απ΄ τα μέρη μας;
Κατερίνα μου τα όνειρά σου να γίνουν πράξεις και οι αποδράσεις σου να είναι υπέροχες. Πραγματικά μας κάνει εξαιρετικές μέρες αυτό το καιρό. Να έχεις ένα όμορφο απόγευμα .
Έχουν μεγάλη ανάγκη από παραμύθια τα παιδιά, κι ας μη γνωρίζουν τον τρόπο να το εκφράσουν. Μακάρι κάποτε οι δάσκαλοι να επαναστατήσουν και να διεκδικήσουν την ανάγνωση παραμυθιών στα σχολεία, δίχως αναλύσεις και άλλες μεθόδους καρατόμησης τους.
Κατερίνα μου, χρόνια μετά, όταν πια το μυαλό των παιδιών αυτών θα έχει ωριμάσει, κ’ ίσως μήτε το όνομά σου να θυμούνται τότε, να πίνουν νερό για το που έζησαν τούτες τις στιγμές. Γνωρίζεις καλά πως δεν υπερβάλω καθόλου.
Σ΄ευχαριστώ πολύ ήχε μου, θα σου χαρίσω το τελευταίο παιδικό μου "Μια φορά κι έναν καιρό σ΄ένα ξέφωτο του δάσους" με την ευχή να είναι το πρώτο βιβλίο που θα διαβάσει το παιδί σου όταν μεγαλώσει αλλά κι ένα δωράκι από μένα για τη γέννησή του .Γράψε μου τη διεύθυνσή σου και θα στο στείλω
Kαλησπέρα πατριωτάκι μου . Η Μάνη βγάζει όμορφους ανθρώπους δεν το ξέρεις;Η πέτρα τους γεννάει , όπως μου έλεγαν και στην Αρεόπολη .Όσο για τα παιδιά είναι η αδυναμία μου .Έχω γράψει πολλά παιδικά βιβλία και βρίσκω ότι είναι τα παιδιά είναι το πιο έξυπνο ακροατήριο που μπορεί να έχει κανείς.
Κατερινα μου τι αναγκη εχουμε εμεις!Εσυ πυργοδεσποινα στη Μανη εγω στην Κερκυρα! Το μισο καλοκαιρι θα αλωνισουμε τις παραλιες εδω και το αλλο μισο σε σενα!καιεχω και κατι παρεες... ελα μη σε σκανδαλιζω απο τωρα...
Φιλια μωρο μου και νασαι παντα ετσι λαμπερη κι ομορφη !!!
A!ξεχασα να σου πω...εθεαθεις...δεν λεω που,εσυ ξερεις...και φορουσες λεει κι ενα φοβερο κοσμημα!
Λοιπον, σκεφτόμουν να περάσω κάποια στιγμή από την Κέρκυρα να σε πάρω και να κατέβουμε στη Μάνη ,στα δικά μου λημέρια , όπου έχω να σου δείξω μανιάτικες ομορφιές , άγριες και κουρσάρικες.
Στην αρχή τριγυρίζοντας στο Blog σου αγαπητή φίλη, χάρηκα για γτην προσφορά σου και το έργο σου. Τώρα που διαπιστώνω ότι είμαστε και από τον ίδιο τόπο καταγωγής, ακόμα πιο μεγάλη η χαρά!
Καλησπέρα, "κορώνα μου".Πιστεύω να ξέρεις την μανιάτικη έκφραση. Και καλωσόρισες στο μπλογκ μου .Από ποιο μέρος της Μάνης είσαι; Εγώ κατάγομαι από την Χαριά της Μέσα Μάνης. Είναι ένα χωριό έξω από την Αρεόπολη. Να περνάς να τα λέμε.Αφού είμαστε συμπατριώτες .
Κατερίνα μου, είναι τόσο γλυκό αυτό που είδα στη φωτό κι είσαι κι εσύ τόσο γλυκιά, τα παιδάκια φαντάζομαι θα κρεμάστηκαν απ' τα χείλη σου. Σε φιλώ, καλό βράδυ
από τις πιο όμορφες και πιο τρυφερές στιγμές πρέπει να είναι το να διαβάζεις παραμύθια σε παιδιά. το βιβλίο σας "τσάι με τον Καβάφη" είναι από τα πιο αγαπημένα μου και συγχαρητήρια και από δω,αφού μου δίνεται αυτή η ευκαιρία.
Σ΄ευχαριστώ πολύ Φαίδρα και καλωσόρισες και στο μπλογκ μου ΄.Μήπως έχεις κάποια σχέση με την Αλεξάνδρεια; Γιατί έτσι μου φάνηκε από μια ματιά που έριξα στο μπλογκ σου .
σας ευχαριστώ,καλώς σας βρίσκω. σωστά εννοήσατε,έχει να κάνει με τις σπουδές μου η Αλεξάνδρεια και γενικότερα η Αίγυπτος,αλλά αυτή ήταν μόνο η αφορμή καθώς πρόκειται για μια πόλη που λατρεύω και τη θεωρώ πατρίδα μου.
Φαίνεται πως έχουμε πνευματική συγγένεια γιατί κι εμένα οι σπουδές μου ήταν βέβαια στην οικονομία αλλά το διδακτορικό μου ήταν στην οικονομική ιστορία και το θέμα του "Η ελληνική παροικία της Αιγύπτου και το τραπεζικό κεφάλαιο στο μεσοπόλεμο". Από το υλικό του διδακτορικού μου προέκυψε και το μυθιστόρημά μου Τσάι με τον Καβάφη.Ξέρω τόσα πολλά για την Αλεξάνδρεια του Καβάφη που όταν πήγα πριν από 7-8 χρόνια έβαλα τα κλάματα γιατί η Αλεξάνδρεια που είχα διαβάσει δεν υπήρχε πια .Ήταν ένα φάντασμα του παλιού ένδοξου εαυτού της. Κι έτσι αποφάσισα να γράψω και το μυθιστόρημα για να διασωθεί η παλιά εικόνα της. Και βέβαια δεν θέλησα να ξαναπάω από τότε .Τώρα βέβαια φίλοι μου αιγυπτιώτες μου λένε ότι τα πράγματα βελτιώθηκαν μετά την ίδρυση της Βιβλιοθήκης της Αλεξάνδειας.΄Ισως επιχειρήσω να ξαναπάω. Αλήθεια, εσείς τι ακριβώς σπουδές κάνατε;
ιστορία και αρχαιολογία,έχω παρακολουθήσει ανασκαφές στις Θήβες και στην Κοιλάδα των Βασιλέων,αναφορικά με το θεωρητικό μέρος της τεχνικής ανασκαφών αλλά και ενεργά έχω λάβει μέρος σε αρκετές από αυτές. έχω μιλήσει με πολλούς αιγυπτιώτες επίσης, και μάλιστα σε ένα από τα ταξίδια μου,στο νεκροταφείο της ελληνικής κοινότητας,είχα την εξαιρετική τύχη-μακαρίζω συχνά τον εαυτό μου γι'αυτό-να συναντήσω και να γνωριστώ με μια αιγυπτιώτισσα πολύ γηραιά αλλά καλοστεκούμενη, η οποία θυμόταν τον Καβάφη,όταν ήταν παιδάκι-η ίδια- και μου είπε αρκετά πράγματα που με συγκίνησαν,για κείνον. έχετε απόλυτο δίκιο,όσα λέτε για την Αλεξάνδρεια,δυστυχέστατα είναι αληθή,ειδικά-όπως μου είπαν-από τη δεκαετία του 1950 και μετά,με τις εθνικοποιήσεις,εκεί τσακίστηκε κυριολεκτικά,η ελληνική παροικία και παρήκμασε σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα. με θλίβει κι εμένα η παρακμή της αλλά δεν μπορώ ποτέ να τη βγάλω από την καρδιά μου... τη ζω κάθε φορά με την ίδια ένταση και την ίδια συγκίνηση και το ίδιο καρδιοχτύπι,μη σας φανεί παράξενο αλλά την αγαπώ λες κι έχω γεννηθεί εκεί. σαν να με δένει κάτι μεταφυσικό μαζί της που δεν μπορώ να σας εξηγήσω και να σας πείσω με λογικά επιχειρήματα τουλάχιστον. θα την επισκεφτώ ξανά,υπολογίζω,κοντά στο τέλος του Μάη,με πολύ μεγάλη χαρά...
Λατρεύω τα παιδιά. Και νομίζω πως είναι υπέροχο το συναίσθημα του να τα βλέπεις ευτυχισμένα είτε με ένα παραμύθι είτε με οποιοδήποτε τρόπο. Ε, και όταν η δασκάλα είναι γλυκύτατη όπως εσύ δεν χρειάζεται πολύ προσπάθεια.
Η Αλεξάνδρεια είναι δίδυμη πόλη με την παλιά Θεσσαλονίκη γιατί σήμερα πια η Θεσσαλονίκη είναι μια θλιβερή επαρχία. Καθώς ερευνούσα όμως την ιστορία της , ανακάλυψα πολλά κοινά ανάμεσα στις δυο αυτές πόλεις Αλεξάνδρεια και Θεσσαλονίκη. Είχαν τον ίδιο κοσμοπολίτικο χαρακτήρα , ήταν πολυεθνικές , πολύγλωσσες ,εμπορικά λιμάνια και πόλεις που δημιούργησαν τη δική τους ιδιαίτερη κουλτούρα. Πιστέυω ότι η μια πόλη καθρεφτίζει την άλλη .Ωστόσο και οι δύο είχαν την ίδια κατάληξη.
Κι εγώ τρέφω μια μεταφυσική αγάπη για την Αλεξάνδρεια και για τον πολιτισμό της Αιγύπτου και νομίζω ότι προέρχεται από την λατρεία που έχω για την Ανατολή . Τώρα τελευταία βέβαια ανάκάλυψα τις ρίζες μου απ΄ τη Μάνη και παθιάστηκα μ΄αυτή την περιοχή .Ειδικά μετά το μυθιστόρημα Μεγάλο Αλγέρι,(η παλιά ονομασία της Μάνης) ασχολούμαι πυρετωδώς με την Μάνη και την ιστορία της . Πάντως την αρρώστεια με την Αλεξάνδρεια δεν την πέρασα .Την κουβαλάω και πάντα θα την κουβαλάω μέσα μου.Να σκεφτείτε ότι κάποτε είχα αρχίσει να μαθαίνω αραβικά. Πάντως η επιστήμη σας είναι πολύ γοητευτική και η εμπειρία των ανασκαφών πρέπει να είναι συγκλονιστική .
Σ΄ευχαριστώ πολύ συμπατριώτη μου. Στην αρχαία Σπάρτη ήξεραν πολύ καλά να διαπαιδαγωγούν τα παιδιά . Να μην τα λέω τώρα .Εσύ τα ξέρεις καλύτερα . Με κάλεσαν και σε σχολεία της Αρεόπολης και του Γυθείου για να διαβάσω παραμύθια στα μανιατάκια που βέβαια τα αγαπώ ιδιαίτερα.
είναι συναρπαστική,συγκλονιστική και θα μου επιτρέψετε να προσθέσω και συγκινητική... κι εγώ με την Ανατολή έχω την ίδια "εμμονή"...,-μοιραία?- ποιος ξέρει άραγε? εσείς είστε τολμηρότερη,προχωρήσατε και στη γλώσσα,τα αραβικά εννοώ... πολύ κουράγιο πρέπει να έχετε,σας βρίσκω ιδιαίτατα δυναμική... θα διαβάσω οπωσδήποτε το καινούριο σας βιβλίο,θαυμάζω τη γραφή και την εσωτερικότητά σας και χαίρομαι πολύ που μιλάμε και επικοινωνούμε. κι εγώ,σχετικά πρόσφατα-και κατόπιν διερεύνησης του γενεαλογικού μου δέντρου-ανακάλυψα ότι οι πρόγονοί μου καταγόταν από Κωνσταντινούπολη και τη Σμύρνη και κάποιοι άλλοι,πιο μακρινοί, από το Μπαγιαραμίκ,κοντά στην Τροία,και να φανταστείτε ότι είχα βρεθεί εκεί σε ανασκαφή.
Κατερίνα μου καλησπέρα. Το τρίμηνο που θα είμαι επάνω για εκπαίδευση, θ' ανέβω στα σίγουρα και Σαλονίκη κάποιες μέρες. Οπόταν επιφυλάσσομαι για ένα καφεδάκι (ή και ουζάκι). Για το παρόν, σε χαιρετώ διαδικτυακά.
Και βέβαια ,αγαπητέ μου Λάκωνα, τον Μάρτιο θα είμαι στην Αρεόπολη για τον εορτασμό της επανάστασης του 21 .Δεν ξέρω αν έχεις παρακολουθήσει τη γιορτή .Είναι πολύ φαντασμαγορική.
Αγαπητή Φαίδρα είστε πολύ ενδιαφέρων άνθρωπος .Κι εγώ έχω ρίζες από τη μεριά της μαμάς μου απο την Ανατολική Θράκη και οι γυναίκες που με ανέθρεψαν ήταν ανατολίτισσες.Μου πέρασαν την αγάπη για την Ανατολή , αλλά και την αισθητική της Ανατολής και την σκέψη της που την τιμώ ιδιαίτερα .Τα πιο αγαπημένα μου βιβλία είναι οι χίλιες και μια νύχτες , που τις διαβάζω και τις ξαναδιαβάζω συνεχώς .Κι έχω ταξιδέψει πάρα πολύ στην Ανατολή , Αφρική , Ασία, ΙΝδία. ΑΠ΄τη μεριά του πατέρα μου όμως οι ρίζες με πάνε αλλού . Στη Μάνη η οποία κατά κάποιο τρόπο συνδέεται με την Ανατολή και κυρίως με τα παράλια της Αφρικής λόγω της πειρατείας .Η Μανιάτες έχουν ακόμα παροικία στο Αλγέρι από τα πειρατικά εκείνα χρονια.Τότε η Μάνη και συγκεκριμένα η περιοχή του ΟΙτύλου ονομαζόταν Μεγάλο Αλγέρι.
ευχαριστώ και ανταποδίδω τη φιλοφρόνηση ειλικρινά και μέσα από την καρδιά μου. Θα χαρώ πολύ, αν, κάποια στιγμή καταφέρουμε και συναντηθούμε από κοντά και μιλήσουμε εκτενέστερα και ενδελεχώς για όλα όσα μοιραζόμαστε,αγαπάμε και αγωνιούμε. Θα είναι μεγάλη μου τιμή,αν το επιθυμείτε κι εσείς βεβαίως.
Φιλεναδα μου,ομορφια μου,τιιιι ποδαρικο σου κανα παιδι μου εγω???? Καλε τι γινεται εδω? Φαιδρα φις και Κατερινα κατι τρομερο και φοβερο συμβαινει .Σημερα χωρις να μπω καθολου μεχρι πριν απο λιγο εδω ,μουρθε και θυμηθηκα την Αλεξανδρεια.Αν πατε στο μπλογκ μου θα δειτε οτι αναρτησα στα αριστερα μια φωτο που εβγαλα εκει στην ωραια της παραλια! ΑΑΑΑ!η ΣΥΜΠΤΩΣΗ η Πολλες καλες αυρες μαζι!
Κατερινα μου σε φιλω . Αχ το ειπα εγω ,,οτι το κοσμημα θα φερει γουρι,,!!!
Θα ειμαι κι εγω Θεσσαλονικη και θα βγουμε ολοι μαζι με τον Ωσηε!
Ειδικά οι Λάκαινες μητέρες φημίζονταν και ήταν περιζήτητες για την ανατροφή παιδιών ως παραμάννες σε άλλες πόλεις ;) Τις εκδηλώσεις δυστυχώς τις έχω παρακολουθήσει μόνο μέσα απο την τηλεόραση αφού μένω στην Αθήνα τα τελευταία χρόνια και ο ελεύθερος χρόνος είναι ελάχιστος. Περίμενα πως θα κινούσες την περιέργεια της Surrealist και ειλικρινά χαίρομαι που βλέπω σχόλιο της στο ιστολόγιο σου.
καλημέρα, χθες έκλειναν τα μάτια μου και -δεν υπερβάλλω-με πήρε ο ύπνος στο γραφείο... @Κατερίνα Καριζώνη,σας ευχαριστώ,μεγάλη μου τιμή και ακόμα μεγαλύτερη χαρά να σας συναντήσω.Περιμένω να τα πούμε από κοντά. χαιρετισμούς @faraona χθες δεν πρόλαβα να επισκεφτώ το blog σας-όπως εξήγησα και πιο πάνω,λόγω κόπωσης-σήμερα όμως θα περάσω από κει, το σημαίνον είναι πως "συναντιόμαστε" και δίνουμε χώρο σε μια επικοινωνία-κατά τη γνώμη μου-πολύπλευρη και ουσιαστική... σας φιλώ και τις δύο
Φίλε μου Λάκων, καλημέρα, χαίρομαι που σε συναντώ και δω, επίσης χαίρομαι που επισημαίνεις πάλι έυστοχα. Απλώς να συμπληρώσω για τη φίλη και από τα δικά μας μέρη, Κατερίνα, ότι όχι απλώς μου κίνησε την περιέργεια, μα όσο την διαβάζω , εκφράζω και τον θαυμασμό μου για το πνέυμα και την συγγραφική της δυνατότητα!
Την καλημέρα μου Κατερίνα, ο παππούς ήταν από τον Κότρωνα, ό μπαμπάς γεννήθηκε στην απέναντι πλευρά από το Γύθειο, έχω ζήσει σε μέρη όπως στη Νεάπολη στη Μονεμβασία μας, σε μικρά χωριά όπως ελιά και πλύτρα, έχω περάσει από μολάους, σκάλα και όλα τα γύρω... έχω μείνει σε πύργο, με κατανοείς...
για να μη σου λέω πολλά, όλη η ομορφιά η άγρια και η φύση σε δημιουργία, είναι τα μέρη μας...
Όλον τον τόπο τον λατρεύω τις συνθήκες, το σκεπτικό, την παράδοση...
Θα μπορούσα να γράψω σελίδες για τα εκεί μέρη... μια άλλη φορά.
΄Τάλεγα εγώ αυτά , κορώνα μου , ότι η Μάνη είναι ο ωραιότερος τόπος στην Ελλάδα και δεν με πίστευαν. Στον Κότρωνα υπάρχει ένα παρακλάδι της οικογένειας Καριζώνη. Η Μονεμβασιά είναι το ζωντανό Βυζάντιο .Μέχρι το Σεπτέμβριο ήμουν κι εγώ στην Αρεόπολη. Εκεί στη Χαριά βρίσκεται ο οικογενειακός μας πύργος .Έχουμε και μοιρολόϊ καταγεγραμμένο από τον 19ο αιώνα , η οικογένεια κρατάει από τον Νίκανδρο, τον προβλεπτή της Μάνης που ήρθε το 1260 μχ από το Μυστρά και ίδρυσε το χωριό Νικάνδριο. Το 1928 η οικογένεια Καριζώνη ξεριζώθηκε από τη Μάνη εξατίας μια φονικής βεντέτας που είναι και το θέμα του τελευταίου μυθιστορήματός μου ΜΕΓΑΛΟ ΑΛΓΕΡΙ. Χαίρομαι πολύ που σε γνώρισα και θα τα λέμε απο δω και μπρος.
39 comments:
Και ποιητρια και κουκλαραααα!
Κατερινιω μου... φιλακι!
Γειά σου Faraona μου μεγάλη, από την ωραία Κέρκυρα .Όσο ανοίγει ο καιρός τόσο αρχίζω να κάνω όνειρα για αποδράσεις .Είπες πως θα έρθεις.Πότε σκοπεύεις να περάσεις απ΄ τα μέρη μας;
Κατερίνα μου τα όνειρά σου να γίνουν πράξεις και οι αποδράσεις σου να είναι υπέροχες. Πραγματικά μας κάνει εξαιρετικές μέρες αυτό το καιρό. Να έχεις ένα όμορφο απόγευμα .
Γειά σου Κλειώ μου . Τώρα που φτιάχνει ο καιρός μπορούμε να πιούμε κι ένα καφεδάκι .
Έχουν μεγάλη ανάγκη από παραμύθια τα παιδιά, κι ας μη γνωρίζουν τον τρόπο να το εκφράσουν.
Μακάρι κάποτε οι δάσκαλοι να επαναστατήσουν και να διεκδικήσουν την ανάγνωση παραμυθιών στα σχολεία, δίχως αναλύσεις και άλλες μεθόδους καρατόμησης τους.
Κατερίνα μου, χρόνια μετά, όταν πια το μυαλό των παιδιών αυτών θα έχει ωριμάσει, κ’ ίσως μήτε το όνομά σου να θυμούνται τότε, να πίνουν νερό για το που έζησαν τούτες τις στιγμές.
Γνωρίζεις καλά πως δεν υπερβάλω καθόλου.
Να είσαι πάντα καλά Κατερίνα μου.
Σ΄ευχαριστώ πολύ ήχε μου, θα σου χαρίσω το τελευταίο παιδικό μου "Μια φορά κι έναν καιρό σ΄ένα ξέφωτο του δάσους" με την ευχή να είναι το πρώτο βιβλίο που θα διαβάσει το παιδί σου όταν μεγαλώσει αλλά κι ένα δωράκι από μένα για τη γέννησή του .Γράψε μου τη διεύθυνσή σου και θα στο στείλω
Κατερινα μου, πολύ σε χαιρομαι μέσα στα παιδιά να τους μιλάς και να τους διαβάζεις παραμυθια. Και σαν εικόνα όπως σε βλέπω πολύ όμορφη. Καλό σου βραδυ
Kαλησπέρα πατριωτάκι μου . Η Μάνη βγάζει όμορφους ανθρώπους δεν το ξέρεις;Η πέτρα τους γεννάει , όπως μου έλεγαν και στην Αρεόπολη .Όσο για τα παιδιά είναι η αδυναμία μου .Έχω γράψει πολλά παιδικά βιβλία και βρίσκω ότι είναι τα παιδιά είναι το πιο έξυπνο ακροατήριο που μπορεί να έχει κανείς.
Κατερινα μου τι αναγκη εχουμε εμεις!Εσυ πυργοδεσποινα στη Μανη εγω στην Κερκυρα!
Το μισο καλοκαιρι θα αλωνισουμε τις παραλιες εδω και το αλλο μισο σε σενα!καιεχω και κατι παρεες...
ελα μη σε σκανδαλιζω απο τωρα...
Φιλια μωρο μου και νασαι παντα ετσι λαμπερη κι ομορφη !!!
A!ξεχασα να σου πω...εθεαθεις...δεν λεω που,εσυ ξερεις...και φορουσες λεει κι ενα φοβερο κοσμημα!
Εμ τι νομιζες δεν θα τα μαθαινα εγω?
Λοιπον, σκεφτόμουν να περάσω κάποια στιγμή από την Κέρκυρα να σε πάρω και να κατέβουμε στη Μάνη ,στα δικά μου λημέρια , όπου έχω να σου δείξω μανιάτικες ομορφιές , άγριες και κουρσάρικες.
Στην αρχή τριγυρίζοντας στο Blog σου αγαπητή φίλη, χάρηκα για γτην προσφορά σου και το έργο σου.
Τώρα που διαπιστώνω ότι είμαστε και από τον ίδιο τόπο καταγωγής, ακόμα πιο μεγάλη η χαρά!
Καλή συνέχεια, ευχαριστώ , θα τα λέμε!
Καλησπέρα, "κορώνα μου".Πιστεύω να ξέρεις την μανιάτικη έκφραση. Και καλωσόρισες στο μπλογκ μου .Από ποιο μέρος της Μάνης είσαι; Εγώ κατάγομαι από την Χαριά της Μέσα Μάνης. Είναι ένα χωριό έξω από την Αρεόπολη. Να περνάς να τα λέμε.Αφού είμαστε συμπατριώτες .
Κατερίνα μου, είναι τόσο γλυκό αυτό που είδα στη φωτό κι είσαι κι εσύ τόσο γλυκιά, τα παιδάκια φαντάζομαι θα κρεμάστηκαν απ' τα χείλη σου.
Σε φιλώ, καλό βράδυ
΄Γειά σου καλέ μου φίλε από την Κύπρο. Ωραία η Ολλανδία , ε; Σκοπεύω να πάω κι εγώ μια μέρα.Αν το αποφασίσεις ποτέ πέρνα κι απ΄τα μέρη μας.
από τις πιο όμορφες και πιο τρυφερές στιγμές πρέπει να είναι το να διαβάζεις παραμύθια σε παιδιά.
το βιβλίο σας "τσάι με τον Καβάφη" είναι από τα πιο αγαπημένα μου και συγχαρητήρια και από δω,αφού μου δίνεται αυτή η ευκαιρία.
καλησπέρα
και χαιρετισμούς σας στέλνω
Σ΄ευχαριστώ πολύ Φαίδρα και καλωσόρισες και στο μπλογκ μου ΄.Μήπως έχεις κάποια σχέση με την Αλεξάνδρεια; Γιατί έτσι μου φάνηκε από μια ματιά που έριξα στο μπλογκ σου .
σας ευχαριστώ,καλώς σας βρίσκω.
σωστά εννοήσατε,έχει να κάνει με τις σπουδές μου η Αλεξάνδρεια και γενικότερα η Αίγυπτος,αλλά αυτή ήταν μόνο η αφορμή καθώς πρόκειται για μια πόλη που λατρεύω και τη θεωρώ πατρίδα μου.
Φαίνεται πως έχουμε πνευματική συγγένεια γιατί κι εμένα οι σπουδές μου ήταν βέβαια στην οικονομία αλλά το διδακτορικό μου ήταν στην οικονομική ιστορία και το θέμα του "Η ελληνική παροικία της Αιγύπτου και το τραπεζικό κεφάλαιο στο μεσοπόλεμο". Από το υλικό του διδακτορικού μου προέκυψε και το μυθιστόρημά μου Τσάι με τον Καβάφη.Ξέρω τόσα πολλά για την Αλεξάνδρεια του Καβάφη που όταν πήγα πριν από 7-8 χρόνια έβαλα τα κλάματα γιατί η Αλεξάνδρεια που είχα διαβάσει δεν υπήρχε πια .Ήταν ένα φάντασμα του παλιού ένδοξου εαυτού της. Κι έτσι αποφάσισα να γράψω και το μυθιστόρημα για να διασωθεί η παλιά εικόνα της. Και βέβαια δεν θέλησα να ξαναπάω από τότε .Τώρα βέβαια φίλοι μου αιγυπτιώτες μου λένε ότι τα πράγματα βελτιώθηκαν μετά την ίδρυση της Βιβλιοθήκης της Αλεξάνδειας.΄Ισως επιχειρήσω να ξαναπάω. Αλήθεια, εσείς τι ακριβώς σπουδές κάνατε;
ιστορία και αρχαιολογία,έχω παρακολουθήσει ανασκαφές στις Θήβες και στην Κοιλάδα των Βασιλέων,αναφορικά με το θεωρητικό μέρος της τεχνικής ανασκαφών αλλά και ενεργά έχω λάβει μέρος σε αρκετές από αυτές.
έχω μιλήσει με πολλούς αιγυπτιώτες επίσης, και μάλιστα σε ένα από τα ταξίδια μου,στο νεκροταφείο της ελληνικής κοινότητας,είχα την εξαιρετική τύχη-μακαρίζω συχνά τον εαυτό μου γι'αυτό-να συναντήσω και να γνωριστώ με μια αιγυπτιώτισσα πολύ γηραιά αλλά καλοστεκούμενη, η οποία θυμόταν τον Καβάφη,όταν ήταν παιδάκι-η ίδια- και μου είπε αρκετά πράγματα που με συγκίνησαν,για κείνον.
έχετε απόλυτο δίκιο,όσα λέτε για την Αλεξάνδρεια,δυστυχέστατα είναι αληθή,ειδικά-όπως μου είπαν-από τη δεκαετία του 1950 και μετά,με τις εθνικοποιήσεις,εκεί τσακίστηκε κυριολεκτικά,η ελληνική παροικία και παρήκμασε σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα.
με θλίβει κι εμένα η παρακμή της αλλά δεν μπορώ ποτέ να τη βγάλω από την καρδιά μου...
τη ζω κάθε φορά με την ίδια ένταση και την ίδια συγκίνηση και το ίδιο καρδιοχτύπι,μη σας φανεί παράξενο αλλά την αγαπώ λες κι έχω γεννηθεί εκεί.
σαν να με δένει κάτι μεταφυσικό μαζί της που δεν μπορώ να σας εξηγήσω και να σας πείσω με λογικά επιχειρήματα τουλάχιστον.
θα την επισκεφτώ ξανά,υπολογίζω,κοντά στο τέλος του Μάη,με πολύ μεγάλη χαρά...
Λατρεύω τα παιδιά.
Και νομίζω πως είναι υπέροχο το συναίσθημα του να τα βλέπεις ευτυχισμένα είτε με ένα παραμύθι είτε με οποιοδήποτε τρόπο.
Ε, και όταν η δασκάλα είναι γλυκύτατη όπως εσύ δεν χρειάζεται πολύ προσπάθεια.
Η Αλεξάνδρεια είναι δίδυμη πόλη με την παλιά Θεσσαλονίκη γιατί σήμερα πια η Θεσσαλονίκη είναι μια θλιβερή επαρχία. Καθώς ερευνούσα όμως την ιστορία της , ανακάλυψα πολλά κοινά ανάμεσα στις δυο αυτές πόλεις Αλεξάνδρεια και Θεσσαλονίκη. Είχαν τον ίδιο κοσμοπολίτικο χαρακτήρα , ήταν πολυεθνικές , πολύγλωσσες ,εμπορικά λιμάνια και πόλεις που δημιούργησαν τη δική τους ιδιαίτερη κουλτούρα. Πιστέυω ότι η μια πόλη καθρεφτίζει την άλλη .Ωστόσο και οι δύο είχαν την ίδια κατάληξη.
Κι εγώ τρέφω μια μεταφυσική αγάπη για την Αλεξάνδρεια και για τον πολιτισμό της Αιγύπτου και νομίζω ότι προέρχεται από την λατρεία που έχω για την Ανατολή .
Τώρα τελευταία βέβαια ανάκάλυψα τις ρίζες μου απ΄ τη Μάνη και παθιάστηκα μ΄αυτή την περιοχή .Ειδικά μετά το μυθιστόρημα Μεγάλο Αλγέρι,(η παλιά ονομασία της Μάνης) ασχολούμαι πυρετωδώς με την Μάνη και την ιστορία της . Πάντως την αρρώστεια με την Αλεξάνδρεια δεν την πέρασα .Την κουβαλάω και πάντα θα την κουβαλάω μέσα μου.Να σκεφτείτε ότι κάποτε είχα αρχίσει να μαθαίνω αραβικά. Πάντως η επιστήμη σας είναι πολύ γοητευτική και η εμπειρία των ανασκαφών πρέπει να είναι συγκλονιστική .
Σ΄ευχαριστώ πολύ συμπατριώτη μου. Στην αρχαία Σπάρτη ήξεραν πολύ καλά να διαπαιδαγωγούν τα παιδιά . Να μην τα λέω τώρα .Εσύ τα ξέρεις καλύτερα . Με κάλεσαν και σε σχολεία της Αρεόπολης και του Γυθείου για να διαβάσω παραμύθια στα μανιατάκια που βέβαια τα αγαπώ ιδιαίτερα.
είναι συναρπαστική,συγκλονιστική και θα μου επιτρέψετε να προσθέσω και συγκινητική...
κι εγώ με την Ανατολή έχω την ίδια "εμμονή"...,-μοιραία?-
ποιος ξέρει άραγε?
εσείς είστε τολμηρότερη,προχωρήσατε και στη γλώσσα,τα αραβικά εννοώ...
πολύ κουράγιο πρέπει να έχετε,σας βρίσκω ιδιαίτατα δυναμική...
θα διαβάσω οπωσδήποτε το καινούριο σας βιβλίο,θαυμάζω τη γραφή και την εσωτερικότητά σας και χαίρομαι πολύ που μιλάμε και επικοινωνούμε.
κι εγώ,σχετικά πρόσφατα-και κατόπιν διερεύνησης του γενεαλογικού μου δέντρου-ανακάλυψα ότι οι πρόγονοί μου καταγόταν από Κωνσταντινούπολη και τη Σμύρνη και κάποιοι άλλοι,πιο μακρινοί, από το Μπαγιαραμίκ,κοντά στην Τροία,και να φανταστείτε ότι είχα βρεθεί εκεί σε ανασκαφή.
Κατερίνα μου καλησπέρα. Το τρίμηνο που θα είμαι επάνω για εκπαίδευση, θ' ανέβω στα σίγουρα και Σαλονίκη κάποιες μέρες. Οπόταν επιφυλάσσομαι για ένα καφεδάκι (ή και ουζάκι).
Για το παρόν, σε χαιρετώ διαδικτυακά.
Και βέβαια ,αγαπητέ μου Λάκωνα, τον Μάρτιο θα είμαι στην Αρεόπολη για τον εορτασμό της επανάστασης του 21 .Δεν ξέρω αν έχεις παρακολουθήσει τη γιορτή .Είναι πολύ φαντασμαγορική.
Ωσηέ , θα σε περιμένω με μεγάλη χαρά .Θα σε ξεναγήσω στη Θεσσαλονίκη που έχει πολύ μεγάλη ιστορία αλλά και στα μπαράκια που έχουν ακόμα μεγαλύτερη.
Αγαπητή Φαίδρα είστε πολύ ενδιαφέρων άνθρωπος .Κι εγώ έχω ρίζες από τη μεριά της μαμάς μου απο την Ανατολική Θράκη και οι γυναίκες που με ανέθρεψαν ήταν ανατολίτισσες.Μου πέρασαν την αγάπη για την Ανατολή , αλλά και την αισθητική της Ανατολής και την σκέψη της που την τιμώ ιδιαίτερα .Τα πιο αγαπημένα μου βιβλία είναι οι χίλιες και μια νύχτες , που τις διαβάζω και τις ξαναδιαβάζω συνεχώς .Κι έχω ταξιδέψει πάρα πολύ στην Ανατολή , Αφρική , Ασία, ΙΝδία. ΑΠ΄τη μεριά του πατέρα μου όμως οι ρίζες με πάνε αλλού . Στη Μάνη η οποία κατά κάποιο τρόπο συνδέεται με την Ανατολή και κυρίως με τα παράλια της Αφρικής λόγω της πειρατείας .Η Μανιάτες έχουν ακόμα παροικία στο Αλγέρι από τα πειρατικά εκείνα χρονια.Τότε η Μάνη και συγκεκριμένα η περιοχή του ΟΙτύλου ονομαζόταν Μεγάλο Αλγέρι.
ευχαριστώ και ανταποδίδω τη φιλοφρόνηση ειλικρινά και μέσα από την καρδιά μου.
Θα χαρώ πολύ, αν, κάποια στιγμή καταφέρουμε και συναντηθούμε από κοντά και μιλήσουμε εκτενέστερα και ενδελεχώς για όλα όσα μοιραζόμαστε,αγαπάμε και αγωνιούμε.
Θα είναι μεγάλη μου τιμή,αν το επιθυμείτε κι εσείς βεβαίως.
Κατερίνα μου, σ' ευχαριστώ πολυ για την εγκαρδιότητά σου. Θα χαρώ ιδιαιτέρως να με ξεναγήσεις, με τιμά εξόχως!
σε φιλώ
Aγαπητή Φαίδρα, θέλω πολύ να σε συναντήσω. Εχω σπίτι και στην Αθήνα, όπου κατεβαίνω πολύ συχνά .Μπορούμε να βρεθούμε κι εκεί.
Φιλεναδα μου,ομορφια μου,τιιιι ποδαρικο σου κανα παιδι μου εγω????
Καλε τι γινεται εδω?
Φαιδρα φις και Κατερινα κατι τρομερο και φοβερο συμβαινει .Σημερα χωρις να μπω καθολου μεχρι πριν απο λιγο εδω ,μουρθε και θυμηθηκα την Αλεξανδρεια.Αν πατε στο μπλογκ μου θα δειτε οτι αναρτησα στα αριστερα μια φωτο που εβγαλα εκει στην ωραια της παραλια!
ΑΑΑΑ!η ΣΥΜΠΤΩΣΗ η Πολλες καλες αυρες μαζι!
Κατερινα μου σε φιλω .
Αχ το ειπα εγω ,,οτι το κοσμημα θα φερει γουρι,,!!!
Θα ειμαι κι εγω Θεσσαλονικη και θα βγουμε ολοι μαζι με τον Ωσηε!
Εχουμε να πουμε και να πιουμε!!!!
φιλια στα μαλλακια σου,να χαμογελας παντα ...
΄Αϊντε , σας περιμένω !Και φιλιά πολλά.
Ειδικά οι Λάκαινες μητέρες φημίζονταν και ήταν περιζήτητες για την ανατροφή παιδιών ως παραμάννες σε άλλες πόλεις ;)
Τις εκδηλώσεις δυστυχώς τις έχω παρακολουθήσει μόνο μέσα απο την τηλεόραση αφού μένω στην Αθήνα τα τελευταία χρόνια και ο ελεύθερος χρόνος είναι ελάχιστος.
Περίμενα πως θα κινούσες την περιέργεια της Surrealist και ειλικρινά χαίρομαι που βλέπω σχόλιο της στο ιστολόγιο σου.
καλημέρα,
χθες έκλειναν τα μάτια μου και -δεν υπερβάλλω-με πήρε ο ύπνος στο γραφείο...
@Κατερίνα Καριζώνη,σας ευχαριστώ,μεγάλη μου τιμή και ακόμα μεγαλύτερη χαρά να σας συναντήσω.Περιμένω να τα πούμε από κοντά.
χαιρετισμούς
@faraona
χθες δεν πρόλαβα να επισκεφτώ το blog σας-όπως εξήγησα και πιο πάνω,λόγω κόπωσης-σήμερα όμως θα περάσω από κει,
το σημαίνον είναι πως "συναντιόμαστε" και δίνουμε χώρο σε μια επικοινωνία-κατά τη γνώμη μου-πολύπλευρη και ουσιαστική...
σας φιλώ και τις δύο
Φίλε μου Λάκων, καλημέρα, χαίρομαι που σε συναντώ και δω, επίσης χαίρομαι που επισημαίνεις πάλι έυστοχα. Απλώς να συμπληρώσω για τη φίλη και από τα δικά μας μέρη, Κατερίνα, ότι όχι απλώς μου κίνησε την περιέργεια, μα όσο την διαβάζω , εκφράζω και τον θαυμασμό μου για το πνέυμα και την συγγραφική της δυνατότητα!
Την καλημέρα μου Κατερίνα, ο παππούς ήταν από τον Κότρωνα, ό μπαμπάς γεννήθηκε στην απέναντι πλευρά από το Γύθειο, έχω ζήσει σε μέρη όπως στη Νεάπολη στη Μονεμβασία μας, σε μικρά χωριά όπως ελιά και πλύτρα, έχω περάσει από μολάους, σκάλα και όλα τα γύρω... έχω μείνει σε πύργο, με κατανοείς...
για να μη σου λέω πολλά, όλη η ομορφιά η άγρια και η φύση σε δημιουργία, είναι τα μέρη μας...
Όλον τον τόπο τον λατρεύω τις συνθήκες, το σκεπτικό, την παράδοση...
Θα μπορούσα να γράψω σελίδες για τα εκεί μέρη... μια άλλη φορά.
Κατερίνα μου τα λέμε, σ΄ευχαριστώ πολύ!
΄Τάλεγα εγώ αυτά , κορώνα μου , ότι η Μάνη είναι ο ωραιότερος τόπος στην Ελλάδα και δεν με πίστευαν. Στον Κότρωνα υπάρχει ένα παρακλάδι της οικογένειας Καριζώνη. Η Μονεμβασιά είναι το ζωντανό Βυζάντιο .Μέχρι το Σεπτέμβριο ήμουν κι εγώ στην Αρεόπολη. Εκεί στη Χαριά βρίσκεται ο οικογενειακός μας πύργος .Έχουμε και μοιρολόϊ καταγεγραμμένο από τον 19ο αιώνα , η οικογένεια κρατάει από τον Νίκανδρο, τον προβλεπτή της Μάνης που ήρθε το 1260 μχ από το Μυστρά και ίδρυσε το χωριό Νικάνδριο. Το 1928 η οικογένεια Καριζώνη ξεριζώθηκε από τη Μάνη εξατίας μια φονικής βεντέτας που είναι και το θέμα του τελευταίου μυθιστορήματός μου ΜΕΓΑΛΟ ΑΛΓΕΡΙ. Χαίρομαι πολύ που σε γνώρισα και θα τα λέμε απο δω και μπρος.
Τρελαίνομαι για τα παιδιά! Μπράβο πάντα τέτοια εύχομαι :)
Καλως όρισες roadartist το μπλογκ μου και καλο μήνα να έχεις.
Post a Comment