Μεσαίωνας
Ανατέλλει μεσαίωνας
Δεν μυρίζουν πια οι μνήμες
Δεν μπορώ ν ΄αγγίξω το άπειρο
Τα χέρια μου έγιναν πέτρινα
Τα μάτια πολυεδρικά
Επαναλαμβάνουν την ακαμψία
Εγκλωβισμένος στο αόρατο σύνορο
Με θέα το τίποτα
Έλκομαι απ΄ το βαρυτικό πεδίο του μεσαίωνα
Υπόκωφοι ήχοι
Από σκιές πουλιών
Σπινθηρίζουν μάταια την ελπίδα
Καθώς το σκοτάδι
Ξημερώνει απόλυτο.
Άλκης Χεκίμογλου
No comments:
Post a Comment