Wednesday, May 21, 2008

To παλτό σου

Χρόνια τώρα κρεμόταν στο σκοτάδι του μυαλού μου
βαρύ και απειλητικό το πανωφόρι σου
το διαπερνούσαν ρίγη από αιφνίδιους πυρετούς
θέρμες από ύπουλες αρρώστιες
πάνω του άνοιγαν πληγές κι αιμορραγούσαν
απ΄τις ραφές του γλιστρούσε πότε πότε
ένα παραπονεμένο φως.

΄Εσταζε χρόνια στο μυαλό μου το παλτό σου
δεν μπορούσε να στεγνώσει
όσο κι αν πάγωνε ο νοτιάς του χωρισμού
κι οι κρύες βραδιές στα αναρρωτήρια της μνήμης μου
όσο κι αν το φυσούσαν οι παλιές μας μέρες
κι η σκόνη από λυπημένες εκδρομές κοντά στη θάλασσα.

΄Εσταζε αίμα το παλτό σου
γέμιζε το στόμα μου , με έπνιγε,
λέρωναν τα χέρια μου , τα χρόνια μου
έπαιρνα τους δρόμους σαν τρελλή
έτρεχα στα φαρμακεία
παντού νεκροί οι φαρμακοποιοί
παντού ναρκωμένοι οι νοσοκόμοι
παντού σκοτωμένο το αίσθημα.

23 comments:

γιωργος said...

Υπέροχο!

ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΚΑΡΙΖΩΝΗ said...

Καλησπέρα γιώργο καππα!Σ΄ευχαριστώ!

ΠΕΡΙΠΛΟΥΣ said...

ψψψψψ!!!!!
ΤΕΛΕΙΟΟΟΟΟΟΟ
Μπράβο Κατερίνα!!!!!!

ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΚΑΡΙΖΩΝΗ said...

Σ΄ευχαριστώ περίπλου! Τι κάνει η ωραία Κρήτη ;

Πάνος - Βησσαρίωνας said...

!!!!!

Δεν χωράνε λόγια...

ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΚΑΡΙΖΩΝΗ said...

Kαλησπέρα Πάνο, πώς πήγε το πάρτυ;

faraona said...

Ειναι ποιημα που οταν το διαβασει κανεις τετοια ωρα...τουρχεται να πεταξει και να σπασει κατι στον απεναντι τοιχο.

καλο ξημερωμα

ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΚΑΡΙΖΩΝΗ said...

Πού είσαι φιλενάδα; Χάθηκες.Δεν ήρθες καθόλου στη Θεσσαλονίκη;

ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΚΑΡΙΖΩΝΗ said...

Όσο για το ποιήμα, έχω πετάξει κι έχω σπάσει πράγματα στον τοίχο πριν πιάσω το μολύβι να το γράψω...

faraona said...

Κατερινα μου
δεν ηρθα βρε κοριτσι μου,ηρθαν πολυ αναποδα τα πραγματα.Τρεις φορες ανατραπηκε την τελευταια στιγμη αυτο το ταξιδι μου ...εχουν σπασει τα νευρα μου πια.Ευτυχως εκλεισε ενα ραντεβου που περιμεναμε και θα ειμαι επανω στις 26 ιουνιου ημερα Πεμπτη και θα μεινω μεχρι Κυριακη.Ελπιζω να τα πουμε απο κοντα.Το ξερεις οτι θα χαρω πολυ.

Οσο για το ποιημα σου οντως ειναι πολυ δυνατο κομματι.

πολλα φιλια

ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΚΑΡΙΖΩΝΗ said...

Εγώ τον Ιούνιο θα είμαι στην Κορσική.Ίσως όμως να έχω γυρίσει στις 26 αν δεν αλλάξει κάτι στο πρόγραμμα. Κι εγώ θέλω να σε δω από κοντά .Φιλάκια

zero said...

Καταπληκτικο ποστ.
Βεβαια , διαφωνω λιγο, δεν ειναι παντου σκοτωμενο το συναισθημα.
Καλημερα.

Ταχυδρόμος! said...

Απλά υπέροχο!

ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΚΑΡΙΖΩΝΗ said...

Καλησπέρα zero,ξέρεις αυτά τα ποιήματα βγαίνουν σε στιγμές έκρηξης .Τότε δηλαδή που τα βλέπεις - ίσως και είναι όλα μαύρα.Γιατί όταν βρίσκεις το συναίσθημα , δεν μπαίνεις στον κόπο να γράψεις ποιήματα .Αρπάζεις τη ζωή απ΄ τα μαλλιά .

ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΚΑΡΙΖΩΝΗ said...

Ταχυδρόμε, καλησπέρα, σ΄ευχαριστώ .Καλωσόρισες και στο μπλογκ μου!

Anonymous said...

Εγώ Κατερίνα μου για μια καλησπέρα πέρασα, είδα καλούδια και στάθηκα για λίγο:)

ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΚΑΡΙΖΩΝΗ said...

Καλησπέρα Δημήτρη , τώρα μόλις ΄γύρισα κι εγώ απ΄ τον ΙΑΝΟ όπου παρουσίαζα ένα βιβλίο.

EKT said...

Πάρα πολύ ωραίο το ποίημα σου. Πραγματικά γεμίζει το στόμα με αίμα.
Χθές έκανα μια μικρή βόλτα στη Μεσσηνιακή Μάνη, μέχρι Καρδαμύλη. Yπέροχα.
Θα είσαι Θεσσαλονίκη στην έκθεση; Λέω να ανέβω.
ΕΚΤ Ελένη

Αναγέννηση said...

Παντου νεκροί οι φαρμακοπειοί.
Ωραίο ποιήμα.

Αναγέννηση said...

Οι φαρμακοποιοί έπρεπε να γράψω
Γιάννης Ρηγόπουλος

ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΚΑΡΙΖΩΝΗ said...

Ναι , Ελένη .Θα είμαι στη Θεσσαλονίκη.ΑΝ θέλεις να βρεθούμε.Χρόνια πολλά και για την γιορτή σου.

ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΚΑΡΙΖΩΝΗ said...

Γειά σου Γιάννη, σ΄ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια.

Anonymous said...

Respect and I have a dandy present: House Renovation Designer Near Me home renovation planning