Μαργαρίτα Καραπάνου

Δεν μπορώ να μην αναφερθώ στον θάνατο της Μαργαρίτας Καραπάνου.Ήταν μια σημαντική συγγραφέας και ανήκε στους συγγραφείς που θα τους ονόμαζα καταραμένους. Ως ποιήτρια νιώθω πιο κοντά σ΄ αυτό το είδος των λογοτεχνών. Και πιστεύω ακράδαντα ότι για να γράψεις καλή λογοτεχνία πρέπει να κάψεις και λίγο τα χαρτιά σου στην πραγματική ζωή.Αν και είναι πολύ σκληρό για έναν άνθρωπο να πάσχει στην προσωπική του ζωή για να γράφει καλή λογοτεχνία.Δυστυχώς όμως , διαπιστώνω στην πράξη ότι δεν γίνεται αλλιώς .Όταν περνάει καλά ο συγγραφέας , παίρνει δημόσιες θέσεις και βγάζει φράγκα δεν έχει ούτε διάθεση να γράψει , ούτε και λόγο.Όταν διάβασα το μυθιστόρημα της Καραπάνου Υπνοβάτης θυμάμαι ότι άναψε μες στο μυαλό μου ένα φως.Τότε για πρώτη φορά συνειδητοποίησα ότι θα ήθελα να γράψω μυθιστόρημα.Τότε έγραφα μόνο ποίηση και παραμύθια . Μαργαρίτα Καραπάνου , εκεί που είσαι τώρα να ξέρεις ότι κι εμείς διασχίζουμε θάλασσες βαθιάς μελαγχολίας για να μπορέσουμε να αλιεύσουμε τις λίγες μας αράδες .