Η Κατερίνα Καριζώνη στο βιβλιοπωλείο «Η πολυθρόνα του Νίτσε»
Την Παρασκευή 18 Δεκεμβρίου 2009 στις 8.30μ.μ. στο χώρο του βιβλιοπωλείου «Η πολυθρόνα του Νίτσε », πραγματοποιήθηκε με επιτυχία η παρουσίαση της συγγραφέως Κατερίνας Καριζώνη. Η συγγραφέας είναι γνωστή από τη μακρόχρονη θητεία της στην ποίηση αλλά και από το παιδικό βιβλίο. Αξίζει να σημειωθεί πώς είναι μια πολύπλευρη προσωπικότητα, που έχει καταφέρει και ως μυθιστοριογράφος να προσελκύει την αγάπη τόσο των κριτικών αλλά και των αναγνωστών. Έχει γράψει τέσσερα μυθιστορήματα και ήρθε στην ¨Αρτα για να παρουσιάσει το τελευταίο της βιβλίο «Ο Μονόφθαλμος και άλλες πειρατικές ιστορίες». Το κοινό της πόλης ανταποκρίθηκε στην έλευση της συγγραφέως και προσήλθε στο βιβλιοπωλείο «Η πολυθρόνα του Νίτσε». Ο Γιάννης Σιδεράκης ευχαρίστησε τη συγγραφέα και έδωσε το λόγο στο σκηνοθέτη και ηθοποιό Σωτήρη Σαρλή. Ο Σωτήρης με το δικό του τρόπο μας ταξίδεψε και μας μετέφερε στα χρόνια των πειρατών διαβάζοντας αποσπάσματα από το βιβλίο. Ακολούθησε ο Ελπιδοφόρος Ιντζέμπελης που τόνισε πώς «Οι περισσότερες ιστορίες διαδραματίζονται τον 17ο αιώνα ο οποίος άλλωστε έχει χαρακτηριστεί και σε παγκόσμιο επίπεδο ο αιώνας της πειρατείας. Στην αρχή της κάθε ιστορίας στην αριστερή σελίδα υπάρχει και μια σχετική εικόνα, οι οποίες ανακαλούν στη μνήμη του αναγνώστη την αισθητική των παλιών βιβλίων που έγραφαν συναρπαστικές ιστορίες κουρσάρων της θάλασσας. Οι παλαιότερες γενιές έθρεψαν το θαλερό δέντρο της παιδικής φαντασίας με συναρπαστικές πειρατικές ιστορίες εισαγόμενες. Πολλοί από μας αγνοούσαν και κάποιοι αγνοούν έως και σήμερα πως η ανατολική Μεσόγειος έχει στο παρελθόν της μια πολύχρωμη ιστορία πειρατείας αντάξια της κεντρικής και νότιας Αμερικής, αντάξια των ωκεανών. Η μεταπρατική Ελλάδα βλέπετε έχει κάνει για ακόμα μια φορά το θαύμα της. Τα πειρατικά στερεότυπα στη συνείδησης των αναγνωστών συγκροτούνται από εικόνες που βρίθουν από παραδείσια πουλιά των τροπικών, μικροσκοπικά νησάκια με κοκκοφοίνικες, αιχμάλωτες δουλτσινέες, ιστιοφόρα του ισπανικού βασιλικού ναυτικού που κυνηγούν τους κακούς απαγωγείς, ξύλινα πόδια κι άλλα τέτοια ατελείωτα. Τα κλασικά πειρατικά έργα του δυτικού κόσμου με τη βοήθεια βέβαια του κινηματογράφου στέρησαν από τη δύναμη της αναγνωστικής φαντασίας την οπτική του φαινομένου της πειρατείας κι από τη μεσογειακή του πλευρά, κυρίως από αυτή της Λευκής θάλασσας, του Λευκού αρχιπελάγους, δηλαδή του Αιγαίου όπως μας είναι γνωστό σήμερα. Αν ρίξουμε μια ματιά στη λογοτεχνική παραγωγή του 19ου και του 20ου αιώνα η πεζογραφία σχεδόν αγνόησε το φαινόμενο της πειρατείας και δεν ασχολήθηκε ως τα όρια του θέματος όπως θα μπορούσε. Από τον «Φτωχό άγιο» του Παπαδιαμάντη, όπως μου έρχεται στο νου ως σήμερα η ελληνική πεζογραφία έχει να παρουσιάσει ελάχιστα αξιόλογα βιβλία με θέμα την πειρατεία τα οποία βέβαια δεν είναι αρκετά. Έτσι η Κατερίνα Καριζώνη με το βιβλίο της συνεισφέρει τα μάλα στην ιστορική έρευνα αλλά και στη λογοτεχνία…».Ο Φίλιππος Φιλίππου είπε ότι την συγγραφέα την γνώρισε αρχικά μέσα από το έργο της. Τον εντυπωσίασε τόσο ώστε έγραψε μια κριτική σε περιοδικό. Από τότε διέκρινε την άνοδό της και είναι χαρούμενος που του δόθηκε η ευκαιρία να την παρουσιάσει. Το βιβλίο της είπε είναι πρωτότυπο αλλά και πολύ δουλεμένο. Μέσα από τις δέκα ιστορίες, παίρνοντας αφορμή από πραγματικές ιστορίες επεξεργάζεται το λόγο και φτιάχνει μέσα από το ταξίδι της γραφής ένα υπέροχο βιβλίο. Έπειτα ήρθε η σειρά της Κατερίνα Καριζώνη. Ευχαρίστησε το κοινό όπως και το βιβλιοπωλείο«Η πολυθρόνα του Νίτσε»και εξήγησε πώς οδηγήθηκε στη σκέψη να γράψει ιστορίες με πειρατές. Σε μια επίσκεψη σε ένα σχολείο όπου μίλησε για τα παιδικά της βιβλία , ρώτησε τους μαθητές αν γνωρίζουν κανένα πειρατή. Τα παιδιά απάντησαν πώς ξέρουν τον Σπάροου. Ακολούθησαν και άλλα ονόματα που ήξεραν από τις κινηματογραφικές ταινίες. Μετά από έρευνα που έκανε σε αρχεία αλλά και βιβλιοθήκες ανακάλυψε πώς οι Έλληνες πειρατές είχαν πραγματοποιήσει πολλά κατορθώματα στην περίοδο της τουρκοκρατίας. Ανέφερε τον Καψή, διάσημο πειρατή, που ανακήρυξε ανεξάρτητο νησί την Μήλο. Ο ίδιος ονομάστηκε βασιλιάς και προσπάθησε να είναι δίκαιος με τους υπηκόους του. Από την έρευνα που πραγμάτωσε κατάλαβε ότι η πειρατεία προυπήρχε πάρα πολλούς αιώνες και επικράτησε γιατί αντιπροσώπευε μια αντίσταση στην τότε άρχουσα τάξη πραγμάτων. Γράφοντας το βιβλίο της ανακάλυψε πώς ταξίδεψε μέσα από πολλές ζωές και έφτιαξε την ιστορία τόσων ανθρώπων που τα ονόματά τους μέχρι σήμερα είναι άγνωστα. Τέλος ανέφερε πώς πρόθεσή της είναι να εκδόσει ένα λεύκωμα με πειρατικά πλοία που συνέλεξε ερευνώντας την ναυσιπλοΐα εκείνης της περιόδου που αναφέρεται στις ιστορίες της. Κλείνοντας την διάλεξή της ανέφερε πώς πειρατές υπήρξαν και στην Κόπραινα και πώς το 1760 έγινε μια πειρατική επιδρομή σε μια ταρτάνα. Μετά το τέλος της παρουσίασης η Κατερίνα Καριζώνη υπέγραψε τα βιβλία της στους αναγνώστες που έσπευσαν να αγοράσουν το βιβλίο και να συζητήσουν μαζί της. Από την έκφραση του προσώπου της διέκρινες την ευχαρίστηση που είχε αφού έκανε καινούργιους φίλους στην πόλη της Άρτας.
Παραλειπόμενα
Η παρουσίαση της Κατερίνας Καριζώνη ήταν προγραμματισμένη για τις 30 Οκτωβρίου 2009. ¨Όμως το απρόσμενο ατύχημα της συγγραφέως, που έσπασε το πόδι της, την ανέβαλανγια τις 18 Δεκεμβρίου. Η επιμονή αλλά και η αγάπη της να έρθει στην Άρτα υπερνίκησαν όλα τα εμπόδια. Έτσι η έλευσή της έγινε η ολοκλήρωση μιας επιθυμίας της να γνωρίσει από κοντά την ¨Ηπειρο.
…………………………………………………………………………..
Για την καλεσμένη συγγραφέα η επίσκεψη , στην Άρτα, μπορεί να ήταν η πρώτη ,αλλά για τον Φίλιππο Φιλίππου, γνωστό συγγραφέα αλλά και βιβλιοκριτικό της εφημερίδας «Βήμα », η επίσκεψη στην Άρτα ήταν η δεύτερη. Για αυτό και ένιωθε φοβερά εξοικειωμένος. Οδήγησε την Καριζώνη και της πρότεινε τα σημεία που έπρεπε να τα επισκεφτεί. Και όλα αυτά με ένα χαμόγελο ικανοποίησης πώς στην πόλη μας ξέρει πώς περνάει πάντα καλά.
……………………………………………………………………….
Αυτό που έκανε εντύπωση στην Κατερίνα ήταν οι κάτοικοι της πόλης. Πρώτη φορά έλεγε βρήκε φιλόξενους και ευγενικούς ανθρώπους. Ίσως γιατί, είπε, είσαστε ονομαστοί για την ηπειρώτική λεβεντιά και φιλοξενία.
………………………………………………………………………….
Ο Γιάννης Σιδεράκης ,αλλά κι η σύζυγός του Τάνια ήταν ανήσυχοι και είχαν ετοιμάσει το βιβλιοπωλείο για την παρουσίαση της συγγραφέως. Ακόμη είχαν γλυκίσματα παραδοσιακά , τα οποία προσέφεραν στους καλεσμένους. Γενικά όμως η φιλική ατμόσφαιρα ήταν μια θερμή υποδοχή σε μια κρύα και βροχερή μέρα του χειμώνα.
………………………………………………………………………….
Ένα από τα στοιχεία που καταγράφηκαν ήταν η παρουσία όλων των ηλικιών. Η φιλαναγνωσία άλλωστε δεν κοιτάει ηλικίες.
…………………………………………………………………………..
Μια από τις επισκέψεις που έκανε η Κατερίνα ήταν και στην Κόπραινα. Αυτή ήταν μια χάρη που την ζήτησε από τον Ελπιδοφόρο. Είχε διαβάσει το βιβλίο «Κόπραινα,ταξίδι στη μνήμη» και ήθελε να γνωρίσει την περιοχή. Όταν την επισκέφτηκε κατάλαβε πώς το παλιό λιμάνι εξακολουθεί να γοητεύει και να εμπνέει όλους τους ρομαντικούς και λάτρες της θάλασσας.
………………………………………………………………
Άλλο ένα αξιοσημείωτο γεγονός είναι και η συνέντευξη που έδωσε η συγγραφέας στην εκπομπή του Άγγελου Καλαφάτη στο τοπικό κανάλι της Άρτας.
…………………………………………………………………………
Φεύγοντας από την Άρτα η Κατερίνα Καριζώνη και ο Φίλιππος Φιλίππου πήραν μαζί τους πορτοκάλια από τον κάμπο της Άρτας .Η μυρωδιά τους είπαν θα τους θυμίζει τις ομορφιές του τόπου και η γλυκύτητα του καρπού την φιλοξενία των κατοίκων της πόλης μας.
No comments:
Post a Comment