Thursday, April 5, 2012

Ο ΛΥΚΟΣ

Εσύ ήσουν ο λύκος χτες το βράδυ,
το κατάλαβα
χρόνια ζεις κάτω από το δέρμα μου
τρέφεσαι από μένα
κρύβεις στα κύτταρά μου τα μικρά σου
τρυπώνεις με μια ραγισμένη λάμπα
στο λαβύρινθο του νου
ουρλιάζεις και ξυπνώ αλαφιασμένη
λύκε λύκε είσαι εδώ, ρωτώ
βλέπω τα ίχνη σου να σβήνουν στο σεντόνι
διακρίνω τη σκιά σου στον ασβέστη του σπιτιού

Λύκε, είσαι η μόνη βεβαιότητα που έχω
ο μόνος έρωτας που γνώρισα ποτέ
ο παιδικός μου φόβος που ακόμα με στηρίζει
ο δρόμος που στο τέρμα του με περιμένεις σιωπηλός
με αναμμένoυς τους φανούς ομίχλης
και το αμάξι αναποδογυρισμένο στην άσφαλτο
μέσα στη νύχτα , έξω απ΄ τη Δράμα
στην μέση της Εγνατίας οδού
εκεί oπου κανείς δεν μας ακούει .

4 comments:

Ήχος Πλάγιος. Μόνος... said...

Έχουν δίκιο τελικά οι στιγμές εκείνες που φωνάζουν πως ο μόνος μας σύντροφος τελικά είναι η μοναξιά…

Να έχεις όμορφες γιορτές Κατερίνα!!

ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΚΑΡΙΖΩΝΗ said...

Κι εσύ Ιωάννη.Πήρα όλα τα βιβλία σου που τα έχεις δωρεάν σε ψηφιακή μορφή και σε διαβάζω.Πολύ ωραίο αυτό που έκανες .Μπορεί να το κάνω κι εγώ με την επόμενη ποιητική συλλογή.Σου εύχομαι καλό Πάσχα με την οικογένειά σου .Υποθέτω πως παντρεύτηκες.Φιλια Κατερίνα

Ήχος Πλάγιος. Μόνος... said...

Παντρεύτηκα Κατερίνα μου, κι είναι η Νίκη μου η γυναίκα εκείνη που καταδύθηκε στον πυθμένα της ψυχής μου, κι ανέσυρε τις κασετίνες με τις χαμένες μουσικές της ζωής μου…

Σ’ ευχαριστώ πολύ!!!

ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΚΑΡΙΖΩΝΗ said...

Χαίρομαι πολύ για σένα Ιωάννη.Σας εύχομαι πάντα έτσι να είστε.