ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΝΤΟΓΙΑ ΚΑΡΟΛΙΝΗ ΦΩΤΟ: ΦΡΑΓΚΙΣΚΟΣ ΜΑΤΣΑΤΣΙΝΗΣ 15.11.2007 ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ 10 πράγματα που μυρίζουν Θεσσαλονίκη (και δεν είναι ο Βαρδάρης) από 10 παιδιά της πόλης, φίλους της LifO, που μεγάλωσαν πια (χμ...). ΣΧΟΛΙΑ (4) 1339 Oneiros Βlogger (http://oneiros.gr/blog)
1. Οι αλαφροΐσκιωτοι -ενίοτε και βαρυίσκιωτοι- «τρελοί» του κέντρου. Οι δρόμοι κι οι πλατείες είναι το πάλκο τους, και κανείς δεν τους συνερίζεται. 2.
Οι φανατικές γαστριμαργικές προτιμήσεις διατρέχουν οριζόντια όλες τις ηλικίες και όλες τις «φυλές». Στη Θεσσαλονίκη, οι γεύσεις είναι ιδιώματα και ταυτότητες, και η γεωγραφία τους ορίζει τις διαδρομές των αστών.
3. Η σχέση του Σαλονικιού με την παραλία (όχι τη θάλασσα): όπου και να βρίσκεται στην πόλη, το βλέμμα του στρέφεται στην ένωση γαλάζιου με γαλάζιο. Ανεξαρτήτως εποχής, το απαράλλαχτο τοπίο της νέας και παλιάς παραλίας είναι το matte painting των ονείρων της πόλης.
4. Η αρχιτεκτονική της Θεσσαλονίκης -βιομηχανική, βυζαντινή, νεοκλασική- φαντάζει ιδανικό σκηνικό για ταινίες που δεν γυρίζονται ποτέ εδώ: δυστοπία επιστημονικής φαντασίας, αστυνομική noir, urban fantasy, τρόμου.
5. Το βαρύ κλίμα είναι αυτό που δίνει υπόσταση στα συνήθη λεγόμενα περί ερωτισμού και νωχελικότητας της Θεσσαλονίκης. Χαρακτηριστικά βόρεια πόλη του Νότου, μεσογειακή όσο και βαλκανική· η υγρασία περονιάζει ή καθηλώνει, ανάλογα με την εποχή, κι ο ήλιος γίνεται εναλλάξ ζωοδότης και τύραννος.
6. Οι άνθρωποι που δίνουν χαρακτήρα και στίγμα στη Θεσσαλονίκη δεν είναι τόσο οι trendy φυλές, οι παράγοντες και τα τοπικά celebrities. Το πανταχού παρόν φοιτητομάνι και η ακαδημαϊκή κοινότητα, οι μεροκαματιάρηδες, οι οικονομικοί μετανάστες, οι πτητικές παρέες του Erasmus, οι antiglobalistas με τα dreadlocks και τα ποδήλατα, τα μαύρα πουλιά των goth bars, οι skaters της παραλίας γράφουν τις δικές τους διαδρομές.
7. Τα πιο ενδιαφέροντα πράγματα στην πόλη τα πιάνεις με την άκρη του ματιού· υπόγεια ρεύματα στην τέχνη, τη διασκέδαση, την πολιτική, που συναντάς φευγαλέα. Η μαγεία κρύβεται από το banality στα σοκάκια, στις στοές, πίσω απ' την επόμενη γωνία, ίσως μόνο στο μυαλό σου· μόλις την έχασες, better luck next time.
8. Δημήτρια, Φεστιβάλ Κινηματογράφου, Ντοκιμαντέρ, Τραγουδιού, Κόμικς, Φωτοσυγκυρία... η πόλη στεγάζει περισσότερη «επίσημη» καλλιτεχνική δραστηριότητα απ' όση αντέχει να παρακολουθήσει ακόμα κι ο πιο φανατικός κουλτουριάρης. Παρ' όλα αυτά, μεγάλο μέρος του κοινού της πόλης απέχει, και δε φταίει μόνο ο φραπές γι' αυτό.
9. Τα ερτζιανά της πόλης θυμούνται ακόμα τον Γιώργο Αλεξίου, το Μουσικό Δίαυλο και τους δεκάδες ερασιτεχνικούς σταθμούς κι εκφωνητές που έγραψαν ραδιοφωνική ιστορία. Τα τραγούδια που ανέδειξαν κι αγαπήσαμε στα ραδιόφωνα των walkman «στοιχειώνουν» σήμερα τα i-pod των παιδιών.
10. Η Θεσσαλονίκη είναι γνώριμη παγίδα, γλυκιά παρακμή· όσο εύκολα εμπνέει, άλλο τόσο φυλακίζει. The jury is still out σχετικά με το κατά πόσο είναι πιο τυχεροί αυτοί που φύγανε ή αυτοί που μείνανε, και για το τι από τα δύο θέλει περισσότερα κότσια.
Μερσιάννα Ελευθεριάδου Δημόσιες σχέσεις στην ET3 / Ραδιοφωνική παραγωγός στον 9,58 1. Το Φεστιβάλ Κινηματογράφου και τα βήματα των σινεφίλ που ακούγονται στο λιμάνι εκείνη την περίοδο. 2. Η Προξένου Κορομηλά και το Αllosmondo, retro και ζεστό. 3. Σάββατο πρωί στην Αριστοτέλους παρέα με τη μουσική των Ινδιάνων. 4. Τα live στο Μύλο. 5. Το φανάρι στο Ναυαρίνο που αργεί ν’ ανάψει, δίνοντάς σου όλον το χρόνο να χαζέψεις τους περαστικούς. 6. Το Δωμάτιο με Θέα στο Ολύμπιον. 7. Η γιαγιά Λένα και το σουσαμένιο της κουλουράκι γεμιστό με τυρί. 8. Το κοτόπουλο με σος μαστίχας του Κάπελα. 9. Σε πρωινή εξόρμηση στην Τσιμισκή να πέφτεις πάνω σε γνωστό παίρνοντας μια γλυκιά αγκαλιά. 10. Που όλα αυτά μπορείς να τα κάνεις μόνος σου, αν είσαι single.
Αχιλλέας Χεκίμογλου Δημοσιογράφος («Βήμα», «π», «Soul») 1. Οι δημιουργικές παρέες και μονάδες που προσπαθούν να σπάσουν το βαλτώδες απόστημα της παρακμής. 2. Ο Κώστας Γεωργιάδης και ο Νίκος Μαρκόπουλος - τι αντίθεσις! 3. Το λιμάνι - κρίμα να μένει αναξιοποίητο. 4. Τα αθάνατα καλοκαιρινά μοχίτο του Γιώργου Κοντού στον Ίσαλο. 5. Ο Dim, ο Σπύρος, το Dot και τα απίστευτα σχέδιά τους. 6. Οι Skra Ghetto Boys και η μεγάλη τού γκραφίτι σχολή της Θεσσαλονίκης. 7. Το Playground, το Stereodisc, το Dj Record Store, οι ΜΖΜ, ο Λωτός, το Joint και το Noise. 8. O Νίκος Στεφανίδης και τα «παιδιά» του (Orient, Principal, Πανελλήνιον). 9. Ο Χρήστος -zero gravity- Σπύρου, ο άρχοντας του κύματος και του βουνού. 10. Η γεωπολιτική σημασία της πόλης - άσχετα εάν τόσο οι κάτοικοι όσο και οι φορείς της χρειάζονται εντατικά μαθήματα επ’ αυτού.
Αλέξης Φλωράκης Sk8ter και extreme artist 1. Να κάνεις σκέιτ στο Πάρκο του Φωκά. 2. Ο Λευκός Πύργος. 3. Ο αιώνιος ΟΑΣΘ. Τώρα και με γυναικεία φωνή μέσα στα λεωφορεία, να κάνει τις αναγγελίες τσιριχτά. 4. Η Ναυαρίνου. Ολόκληρη. 5. Ο Βαρδάρης. Πιστοποιημένα Θεσσαλονικιός άνεμος. 6. Ο Θερμαϊκός. Με τη μυρωδιά του, την αλμύρα του. 7. Το Λάμδα στην προφορά. Θυμήσου Κιοπέογλου στην ταινία με τα φουντούκια και τη μανούΛΛΛα του. 8. Μπουγάτσα με τυρί. 9. Ότι υπήρξε κάποτε στα ‘90s ένα μαγαζί σχεδόν από άλλον πλανήτη, η πόρτα του οποίου ήταν αυστηρότατη: χωρίς βατραχοπέδιλα δεν μπορούσες καν να δεις από την κλειδαρότρυπα. Και το έλεγαν TROLL. 10. Τα παιδιά με τα χαμηλοκάβαλα παντελόνια μπροστά στο άγαλμα του Μεγάλου Αλεξάνδρου, αλλά και η τέχνη τού να ζωγραφίζεις τις σανίδες από την πίσω μεριά (Sk8board Art Crimes).
Μαρία Φαρδέλλα Διακοσμήτρια εσωτερικών χώρων 1. Τα καρτοτηλέφωνα της Ναυαρίνου. 2. Τσιμισκή με Αριστοτέλους γωνία. Αυτή η μυρωδιά που βγαίνει από τον Τερκενλή λιγώνει. 3. Οι λακκούβες μεγέθους κρατήρα στην είσοδο της πόλης. Αν κουβαλάς στο αμάξι μουράνο, ξέχασέ τα. 4. Οι τέσσερις κούκλοι κόπροι μπροστά από τα Έβερεστ της Κούσκουρα. 5. Ο κατηφορικός ποδαρόδρομος μετά από κάθε συναυλία στο Θέατρο Δάσους. 6. Εκείνο το μυστήριο αεράκι που φέρνει κάθε άνοιξη το Θερμαϊκό μέσα στο δωμάτιό σου. 7. Ο Οδυσσέας Μάργαρης. 8. Ο Γιάννης Αγγελάκας. Ακόμα και πάντα. 9. Το ραδιόφωνο του 88,5. Να το αφήσεις, να το αφήσεις. 10. Τα εκνευριστικά σπασμένα πλακάκια που είναι διάσπαρτα σε όλη την πόλη. Τρώω τα μούτρα μου κάθε φορά.
Γιώργος Ματζουρανίδης Copywriter / σκιτσογράφος 1. Τα εξοχικά στην Όλγας. Μακροβούτια στο χωροχρονικό συνεχές... 2. Το ότι μπορείς να φας το πιο φρέσκο ψάρι στο Ρετζίκι [ορεινή ευρύτερη συμπρωτεύουσα]. 3. Ο Ηρακλής Δούκας, ό,τι έχει κάνει και ό,τι θα κάνει νυν και όσο πάει... 4. Η Κορομηλά και όλοι οι wannabe της δρόμοι και πεζόδρομοι. 5. Το Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ, το Φεστιβάλ Μπουγάτσας, και όσα ακόμα εναλλακτικά φεστιβάλ μπορούμε να φιλοξενήσουμε... 6. Οι μικροί βωμοί της Έβδομης Τέχνης στο κέντρο, είτε σεμνοί και ταπεινοί είτε ντυμένοι στο βινύλιο και τα spotlights. 7. H Μαμά Τερέζα. 8. Οι underground χώροι ορθόδοξης λατρείας στην Εγνατία, που μοιάζουν λες και περιμένουν στο χαράκωμα τα αέρια μουστάρδας του Αντίχριστου... 9. Η υγρασία. Μόνο ένας Καλαμαριώτης και ένας κάτοικος του Σαντιάγο Ντελ Ρίο μπορούν να κρατήσουν ένα πούρο στην τσέπη του πουκάμισού τους χωρίς εκείνο να ξεραθεί... 10. Η υποθαλάσσια, το μετρό, το σύστημα αναγγελίας στάσεων στα αστικά, ο Βασίλης, ο Παναγιώτης, και τα άλλα παιδιά...
Εύη Λαμπροπούλου Συγγραφέας 1. Το μπαρ στο δεύτερο όροφο του αεροδρομίου «Μακεδονία» που πάει η Σόνια και τσακίζει ουίσκι όταν είναι βαρεμένη, χαζεύοντας τ’ αεροπλάνα και τους διερχόμενους. 2. Ξημερώματα μετά από ξενύχτι, να κάθεσαι στην παραλία, στα σκαλάκια, κολλητά στη θάλασσα. Αν όμως είσαι εντελώς λιώμα, μπορεί να καταλήξεις μέσα στη θάλασσα. 3. Οι Frantic Five, που τους είδα πρώτη φορά στο Βαρδάρη, να παίζουν για ένα παλλόμενο μάτσο από φοβερούς mods με τέλεια μαλλιά και ρούχα. 4. Η avant-garde μπάντα Νάνοι. 5. Οι garage No Sin, με την τραγουδίστρια Λία. 6. Οι αποθήκες του λιμανιού φωτισμένες επί Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης. Μαγεία. Το κρύο, η θολούρα και η ομίχλη που συνοδεύει πάντα το φεστιβάλ. Η εντύπωση ότι ζεις σε ταινία, όταν είσαι εκεί. 7. Το δισκάδικο Rolling Under με τα φανζίν και τα μυστήρια σιντί. 8. Το μπαρ Φλου, που δεν παραμένει αναλλοίωτο στο χρόνο. 9. To βιβλιοπωλείο ΣΑΙΞΠΗΡΙΚΟΝ για στέκι/χάζι, στην Εθνικής Αμύνης. 10. Η οδός Αιγύπτου, καθώς την ανεβαίνεις από τον Ζύθο στα Λαδάδικα, στο σημείο όπου ακούγεται μουσική που ξεχύνεται από τη λάτιν φλαμένκο σχολή χορού, και σε κάνει να θες να χορέψεις μέσα στο δρόμο αγκαλιά με την τσάντα σου.
Πέτρος Μαγγανάρης a.k.a Echonomist / ινφο Dj, producer 1. Οι γερανοί στο λιμάνι. 2. Το χρώμα του ουρανού, όταν γίνεται ένα με τη θάλασσα την ώρα που πέφτει ο ήλιος. 3. Η Άνω Πόλη και οι βόλτες στα στενά της με τη vespa. 4. Οι ξαφνικές βροχές. 5. Ο Νάστας και οι XAXAKES. 6. Ο Δημήτρης ο Παραλιάρχης!!! 7. Το τσουρέκι κάστανο με λευκή σοκολάτα από πάνω του Τερκενλή. 8. Τα studio των διαφόρων μουσικών project στα Λαδάδικα. 9. Ο σταθμός των τρένων και όλη η διαδρομή μέχρι να βγεις από τη Θεσσαλονίκη. 10. Η Ζεύξιδος.
Αντρέας Dj And.id [NON] 1. Ο Ίσαλος. 2. Ολόκληρη η Λεωφόρος Νίκης. 3. Η μπουγάτσα. 4. Η Προξένου Κορομηλά. 5. Το λιμάνι. 6. Το «σε λέω». 7. Τα τρίγωνα Πανοράματος. 8. «Ένα πίτα γύρο απ’ όλα». 9. Οι «κοκορομαχίες». 10. Το κομμωτήριο «Κόμης Έργα» στη Λώρη Μαργαρίτη. Μάνος Μυλωνάκης,
Γιώργος Παπαδόπουλος Ανοίκουν στο ντουέτο «Your Hand in Mine» 1. Τα καλντερίμια της Άνω Πόλης. 2. Τα δισκάδικα Λωτός και Rolling Under. 3. Τα μπαρ De Facto και Residents. 4. Tο Φεστιβάλ Κινηματογράφου. 5. Τα παλιατζίδικα του Μπιτ Παζάρ. 6. Οι βόλτες στην Προξένου Κορομηλά. 7. Οι οργανοποιοί στις γειτονιές της πόλης. 8. Το καφέ στο Μουσείο Φωτογραφίας στο λιμάνι. 9. Ο Ζέφυρος. 10. Όσοι επιμένουν να ασχολούνται με το δημιουργικό δυναμικό της πόλης. Πηγή: www.lifo.gr
1. Οι αλαφροΐσκιωτοι -ενίοτε και βαρυίσκιωτοι- «τρελοί» του κέντρου. Οι δρόμοι κι οι πλατείες είναι το πάλκο τους, και κανείς δεν τους συνερίζεται. 2.
Οι φανατικές γαστριμαργικές προτιμήσεις διατρέχουν οριζόντια όλες τις ηλικίες και όλες τις «φυλές». Στη Θεσσαλονίκη, οι γεύσεις είναι ιδιώματα και ταυτότητες, και η γεωγραφία τους ορίζει τις διαδρομές των αστών.
3. Η σχέση του Σαλονικιού με την παραλία (όχι τη θάλασσα): όπου και να βρίσκεται στην πόλη, το βλέμμα του στρέφεται στην ένωση γαλάζιου με γαλάζιο. Ανεξαρτήτως εποχής, το απαράλλαχτο τοπίο της νέας και παλιάς παραλίας είναι το matte painting των ονείρων της πόλης.
4. Η αρχιτεκτονική της Θεσσαλονίκης -βιομηχανική, βυζαντινή, νεοκλασική- φαντάζει ιδανικό σκηνικό για ταινίες που δεν γυρίζονται ποτέ εδώ: δυστοπία επιστημονικής φαντασίας, αστυνομική noir, urban fantasy, τρόμου.
5. Το βαρύ κλίμα είναι αυτό που δίνει υπόσταση στα συνήθη λεγόμενα περί ερωτισμού και νωχελικότητας της Θεσσαλονίκης. Χαρακτηριστικά βόρεια πόλη του Νότου, μεσογειακή όσο και βαλκανική· η υγρασία περονιάζει ή καθηλώνει, ανάλογα με την εποχή, κι ο ήλιος γίνεται εναλλάξ ζωοδότης και τύραννος.
6. Οι άνθρωποι που δίνουν χαρακτήρα και στίγμα στη Θεσσαλονίκη δεν είναι τόσο οι trendy φυλές, οι παράγοντες και τα τοπικά celebrities. Το πανταχού παρόν φοιτητομάνι και η ακαδημαϊκή κοινότητα, οι μεροκαματιάρηδες, οι οικονομικοί μετανάστες, οι πτητικές παρέες του Erasmus, οι antiglobalistas με τα dreadlocks και τα ποδήλατα, τα μαύρα πουλιά των goth bars, οι skaters της παραλίας γράφουν τις δικές τους διαδρομές.
7. Τα πιο ενδιαφέροντα πράγματα στην πόλη τα πιάνεις με την άκρη του ματιού· υπόγεια ρεύματα στην τέχνη, τη διασκέδαση, την πολιτική, που συναντάς φευγαλέα. Η μαγεία κρύβεται από το banality στα σοκάκια, στις στοές, πίσω απ' την επόμενη γωνία, ίσως μόνο στο μυαλό σου· μόλις την έχασες, better luck next time.
8. Δημήτρια, Φεστιβάλ Κινηματογράφου, Ντοκιμαντέρ, Τραγουδιού, Κόμικς, Φωτοσυγκυρία... η πόλη στεγάζει περισσότερη «επίσημη» καλλιτεχνική δραστηριότητα απ' όση αντέχει να παρακολουθήσει ακόμα κι ο πιο φανατικός κουλτουριάρης. Παρ' όλα αυτά, μεγάλο μέρος του κοινού της πόλης απέχει, και δε φταίει μόνο ο φραπές γι' αυτό.
9. Τα ερτζιανά της πόλης θυμούνται ακόμα τον Γιώργο Αλεξίου, το Μουσικό Δίαυλο και τους δεκάδες ερασιτεχνικούς σταθμούς κι εκφωνητές που έγραψαν ραδιοφωνική ιστορία. Τα τραγούδια που ανέδειξαν κι αγαπήσαμε στα ραδιόφωνα των walkman «στοιχειώνουν» σήμερα τα i-pod των παιδιών.
10. Η Θεσσαλονίκη είναι γνώριμη παγίδα, γλυκιά παρακμή· όσο εύκολα εμπνέει, άλλο τόσο φυλακίζει. The jury is still out σχετικά με το κατά πόσο είναι πιο τυχεροί αυτοί που φύγανε ή αυτοί που μείνανε, και για το τι από τα δύο θέλει περισσότερα κότσια.
Μερσιάννα Ελευθεριάδου Δημόσιες σχέσεις στην ET3 / Ραδιοφωνική παραγωγός στον 9,58 1. Το Φεστιβάλ Κινηματογράφου και τα βήματα των σινεφίλ που ακούγονται στο λιμάνι εκείνη την περίοδο. 2. Η Προξένου Κορομηλά και το Αllosmondo, retro και ζεστό. 3. Σάββατο πρωί στην Αριστοτέλους παρέα με τη μουσική των Ινδιάνων. 4. Τα live στο Μύλο. 5. Το φανάρι στο Ναυαρίνο που αργεί ν’ ανάψει, δίνοντάς σου όλον το χρόνο να χαζέψεις τους περαστικούς. 6. Το Δωμάτιο με Θέα στο Ολύμπιον. 7. Η γιαγιά Λένα και το σουσαμένιο της κουλουράκι γεμιστό με τυρί. 8. Το κοτόπουλο με σος μαστίχας του Κάπελα. 9. Σε πρωινή εξόρμηση στην Τσιμισκή να πέφτεις πάνω σε γνωστό παίρνοντας μια γλυκιά αγκαλιά. 10. Που όλα αυτά μπορείς να τα κάνεις μόνος σου, αν είσαι single.
Αχιλλέας Χεκίμογλου Δημοσιογράφος («Βήμα», «π», «Soul») 1. Οι δημιουργικές παρέες και μονάδες που προσπαθούν να σπάσουν το βαλτώδες απόστημα της παρακμής. 2. Ο Κώστας Γεωργιάδης και ο Νίκος Μαρκόπουλος - τι αντίθεσις! 3. Το λιμάνι - κρίμα να μένει αναξιοποίητο. 4. Τα αθάνατα καλοκαιρινά μοχίτο του Γιώργου Κοντού στον Ίσαλο. 5. Ο Dim, ο Σπύρος, το Dot και τα απίστευτα σχέδιά τους. 6. Οι Skra Ghetto Boys και η μεγάλη τού γκραφίτι σχολή της Θεσσαλονίκης. 7. Το Playground, το Stereodisc, το Dj Record Store, οι ΜΖΜ, ο Λωτός, το Joint και το Noise. 8. O Νίκος Στεφανίδης και τα «παιδιά» του (Orient, Principal, Πανελλήνιον). 9. Ο Χρήστος -zero gravity- Σπύρου, ο άρχοντας του κύματος και του βουνού. 10. Η γεωπολιτική σημασία της πόλης - άσχετα εάν τόσο οι κάτοικοι όσο και οι φορείς της χρειάζονται εντατικά μαθήματα επ’ αυτού.
Αλέξης Φλωράκης Sk8ter και extreme artist 1. Να κάνεις σκέιτ στο Πάρκο του Φωκά. 2. Ο Λευκός Πύργος. 3. Ο αιώνιος ΟΑΣΘ. Τώρα και με γυναικεία φωνή μέσα στα λεωφορεία, να κάνει τις αναγγελίες τσιριχτά. 4. Η Ναυαρίνου. Ολόκληρη. 5. Ο Βαρδάρης. Πιστοποιημένα Θεσσαλονικιός άνεμος. 6. Ο Θερμαϊκός. Με τη μυρωδιά του, την αλμύρα του. 7. Το Λάμδα στην προφορά. Θυμήσου Κιοπέογλου στην ταινία με τα φουντούκια και τη μανούΛΛΛα του. 8. Μπουγάτσα με τυρί. 9. Ότι υπήρξε κάποτε στα ‘90s ένα μαγαζί σχεδόν από άλλον πλανήτη, η πόρτα του οποίου ήταν αυστηρότατη: χωρίς βατραχοπέδιλα δεν μπορούσες καν να δεις από την κλειδαρότρυπα. Και το έλεγαν TROLL. 10. Τα παιδιά με τα χαμηλοκάβαλα παντελόνια μπροστά στο άγαλμα του Μεγάλου Αλεξάνδρου, αλλά και η τέχνη τού να ζωγραφίζεις τις σανίδες από την πίσω μεριά (Sk8board Art Crimes).
Μαρία Φαρδέλλα Διακοσμήτρια εσωτερικών χώρων 1. Τα καρτοτηλέφωνα της Ναυαρίνου. 2. Τσιμισκή με Αριστοτέλους γωνία. Αυτή η μυρωδιά που βγαίνει από τον Τερκενλή λιγώνει. 3. Οι λακκούβες μεγέθους κρατήρα στην είσοδο της πόλης. Αν κουβαλάς στο αμάξι μουράνο, ξέχασέ τα. 4. Οι τέσσερις κούκλοι κόπροι μπροστά από τα Έβερεστ της Κούσκουρα. 5. Ο κατηφορικός ποδαρόδρομος μετά από κάθε συναυλία στο Θέατρο Δάσους. 6. Εκείνο το μυστήριο αεράκι που φέρνει κάθε άνοιξη το Θερμαϊκό μέσα στο δωμάτιό σου. 7. Ο Οδυσσέας Μάργαρης. 8. Ο Γιάννης Αγγελάκας. Ακόμα και πάντα. 9. Το ραδιόφωνο του 88,5. Να το αφήσεις, να το αφήσεις. 10. Τα εκνευριστικά σπασμένα πλακάκια που είναι διάσπαρτα σε όλη την πόλη. Τρώω τα μούτρα μου κάθε φορά.
Γιώργος Ματζουρανίδης Copywriter / σκιτσογράφος 1. Τα εξοχικά στην Όλγας. Μακροβούτια στο χωροχρονικό συνεχές... 2. Το ότι μπορείς να φας το πιο φρέσκο ψάρι στο Ρετζίκι [ορεινή ευρύτερη συμπρωτεύουσα]. 3. Ο Ηρακλής Δούκας, ό,τι έχει κάνει και ό,τι θα κάνει νυν και όσο πάει... 4. Η Κορομηλά και όλοι οι wannabe της δρόμοι και πεζόδρομοι. 5. Το Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ, το Φεστιβάλ Μπουγάτσας, και όσα ακόμα εναλλακτικά φεστιβάλ μπορούμε να φιλοξενήσουμε... 6. Οι μικροί βωμοί της Έβδομης Τέχνης στο κέντρο, είτε σεμνοί και ταπεινοί είτε ντυμένοι στο βινύλιο και τα spotlights. 7. H Μαμά Τερέζα. 8. Οι underground χώροι ορθόδοξης λατρείας στην Εγνατία, που μοιάζουν λες και περιμένουν στο χαράκωμα τα αέρια μουστάρδας του Αντίχριστου... 9. Η υγρασία. Μόνο ένας Καλαμαριώτης και ένας κάτοικος του Σαντιάγο Ντελ Ρίο μπορούν να κρατήσουν ένα πούρο στην τσέπη του πουκάμισού τους χωρίς εκείνο να ξεραθεί... 10. Η υποθαλάσσια, το μετρό, το σύστημα αναγγελίας στάσεων στα αστικά, ο Βασίλης, ο Παναγιώτης, και τα άλλα παιδιά...
Εύη Λαμπροπούλου Συγγραφέας 1. Το μπαρ στο δεύτερο όροφο του αεροδρομίου «Μακεδονία» που πάει η Σόνια και τσακίζει ουίσκι όταν είναι βαρεμένη, χαζεύοντας τ’ αεροπλάνα και τους διερχόμενους. 2. Ξημερώματα μετά από ξενύχτι, να κάθεσαι στην παραλία, στα σκαλάκια, κολλητά στη θάλασσα. Αν όμως είσαι εντελώς λιώμα, μπορεί να καταλήξεις μέσα στη θάλασσα. 3. Οι Frantic Five, που τους είδα πρώτη φορά στο Βαρδάρη, να παίζουν για ένα παλλόμενο μάτσο από φοβερούς mods με τέλεια μαλλιά και ρούχα. 4. Η avant-garde μπάντα Νάνοι. 5. Οι garage No Sin, με την τραγουδίστρια Λία. 6. Οι αποθήκες του λιμανιού φωτισμένες επί Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης. Μαγεία. Το κρύο, η θολούρα και η ομίχλη που συνοδεύει πάντα το φεστιβάλ. Η εντύπωση ότι ζεις σε ταινία, όταν είσαι εκεί. 7. Το δισκάδικο Rolling Under με τα φανζίν και τα μυστήρια σιντί. 8. Το μπαρ Φλου, που δεν παραμένει αναλλοίωτο στο χρόνο. 9. To βιβλιοπωλείο ΣΑΙΞΠΗΡΙΚΟΝ για στέκι/χάζι, στην Εθνικής Αμύνης. 10. Η οδός Αιγύπτου, καθώς την ανεβαίνεις από τον Ζύθο στα Λαδάδικα, στο σημείο όπου ακούγεται μουσική που ξεχύνεται από τη λάτιν φλαμένκο σχολή χορού, και σε κάνει να θες να χορέψεις μέσα στο δρόμο αγκαλιά με την τσάντα σου.
Πέτρος Μαγγανάρης a.k.a Echonomist / ινφο Dj, producer 1. Οι γερανοί στο λιμάνι. 2. Το χρώμα του ουρανού, όταν γίνεται ένα με τη θάλασσα την ώρα που πέφτει ο ήλιος. 3. Η Άνω Πόλη και οι βόλτες στα στενά της με τη vespa. 4. Οι ξαφνικές βροχές. 5. Ο Νάστας και οι XAXAKES. 6. Ο Δημήτρης ο Παραλιάρχης!!! 7. Το τσουρέκι κάστανο με λευκή σοκολάτα από πάνω του Τερκενλή. 8. Τα studio των διαφόρων μουσικών project στα Λαδάδικα. 9. Ο σταθμός των τρένων και όλη η διαδρομή μέχρι να βγεις από τη Θεσσαλονίκη. 10. Η Ζεύξιδος.
Αντρέας Dj And.id [NON] 1. Ο Ίσαλος. 2. Ολόκληρη η Λεωφόρος Νίκης. 3. Η μπουγάτσα. 4. Η Προξένου Κορομηλά. 5. Το λιμάνι. 6. Το «σε λέω». 7. Τα τρίγωνα Πανοράματος. 8. «Ένα πίτα γύρο απ’ όλα». 9. Οι «κοκορομαχίες». 10. Το κομμωτήριο «Κόμης Έργα» στη Λώρη Μαργαρίτη. Μάνος Μυλωνάκης,
Γιώργος Παπαδόπουλος Ανοίκουν στο ντουέτο «Your Hand in Mine» 1. Τα καλντερίμια της Άνω Πόλης. 2. Τα δισκάδικα Λωτός και Rolling Under. 3. Τα μπαρ De Facto και Residents. 4. Tο Φεστιβάλ Κινηματογράφου. 5. Τα παλιατζίδικα του Μπιτ Παζάρ. 6. Οι βόλτες στην Προξένου Κορομηλά. 7. Οι οργανοποιοί στις γειτονιές της πόλης. 8. Το καφέ στο Μουσείο Φωτογραφίας στο λιμάνι. 9. Ο Ζέφυρος. 10. Όσοι επιμένουν να ασχολούνται με το δημιουργικό δυναμικό της πόλης. Πηγή: www.lifo.gr
No comments:
Post a Comment