Monday, October 20, 2014

ANAΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ ΤΟ CRETABLOCK

Λογοτεχνία


Το βιβλίο στα χέρια και την άποψη της Βασιλικής: "Μεγάλο Αλγέρι" της Κατερίνας Καριζώνη

Το βιβλίο στα χέρια και την άποψη της Βασιλικής:  "Μεγάλο Αλγέρι" της Κατερίνας Καριζώνη
Γράφει η Βασιλική Μολφέση

Πολύ καλό το βιβλίο της Κατερίνας Καριζώνη με τίτλο "Μεγάλο Αλγέρι", η παλιά ονομασία της Μάνης την εποχή της πειρατείας.
Καλογραμμένο με θαυμάσιες περιγραφές της Μάνης και της γύρω περιοχής στην εποχή της πειρατείας και αργότερα στις αρχές του προηγούμενου αιώνα, όπου ξετυλίγεται και η ιστορία του βιβλίου.
Η υπόθεση αναφέρεται στον συνηθισμένο για εκείνα τα χρόνια βάρβαρο θεσμό του "γδικιωμoύ", στην βεντέτα και στο χρέος για να ξεπληρώσουν οι Μανιάτες την ντροπή με αίμα. Ένα νέο κορίτσι, η Όλγα, αναλαμβάνει αυτό το ασήκωτο βάρος , αφού ο αδερφός της έχει προβλήματα αναπηρίας, ερωτεύεται τον γιο του φονιά του πατέρα της που πρέπει να σκοτώσει για να ξεπλύνει την ντροπή και έτσι ξεκινάει η υπέροχη πλοκή αυτού του βιβλίου που ξετυλίγεται με αγωνία ως το τέλος.
Χρησιμοποιώντας την ντοπιολαλιά της περιοχής, τις ιδιαίτερες λέξεις , τον τρόπο ζωής και τα έντονα λαογραφικά στοιχεία σε όλο το βιβλίο, η συγγραφέας κατορθώνει να μεταφέρει τον αναγνώστη σε κείνη την εποχή.
Με τις ζωντανές περιγραφές του βιβλίου , περπατά βόλτα στους δρόμους της Μάνης, κοιτάζει τους ψηλούς Πύργους χτισμένους με ξερολιθιά, στολισμένους με ντουφεκότρυπες, ζεματίστρες και πετρομάχους, τα στενά δρομάκια από πέτρα, την άγρια φύση, τους ελαιώνες, τα αμπέλια , τις πολυδαίδαλες σπηλιές και το απέραντο της θάλασσας. Μυρίζει στον αέρα της μυρωδιές από το θυμάρι, το φασκόμηλο, το χαμομήλι, το γαϊδουράγκαθο, το τσάι του Ταϋγετου, τη ρίγανη, τη μέντα, τη μολόχα, κοιτάζοντας στον ουρανό τους μαύρους σταυρούς των πουλιών. Ακούει τις μοιρολογίστρες σκούζοντας να γδέρνουν τα μάγουλά τους για τον χαμό του πατέρα της ηρωίδας μας, τις τουφεκιές και τα βιολιά στους γάμους, συμμετέχει στα έθιμα του τόπου και στις παραδόσεις κατά την περίοδο των αγροτικών δουλειών. Μαθαίνει το έθιμο της βεντέτας, όπου η τιμή και το χρέος στους προγόνους αποτελεί την περιουσία των Μανιατών που είναι πιο πάνω από τον έρωτα, μέσα από την πάλη στην ψυχή της Όλγας, που από τη μια αγαπά τον Τζανέτο από την άλλη πρέπει να τον σκοτώσει για να εκπληρώσει το χρέος της για το θάνατο του πατέρα της. Μοναδικές χαρές στη Μάνη ο γάμος και η γέννηση αγοριού. Εμπόδια στην αγάπη των δυο νέων οι προκαταλήψεις στο μυαλό και στην καρδιά, τα ανόητα πάθη, οι πόλεμοι και τα μίση που ταλαιπωρούν τον κόσμο από τότε που δημιουργήθηκε και τα μικρόψυχα αισθήματα. Και μια παράγραφος με φαντασία και με υπέροχες προσωποποιήσεις και παρομοιώσεις που ομορφαίνουν το λόγο: "Κάθε φθινόπωρο οι Μεσσήνιοι μάζευαν τις σταφίδες απ΄ τις λιάστρες τους κι άφηναν λίγες, τις πιο χαλασμένες για να τις πάρουν οι φτωχοί Μανιάτες. Τότε έρχονταν οι γριές απ΄ τη Μέσα Μάνη σαν μαύρα κοκαλιάρικα πουλιά και τις τσιμπολογούσαν. Οι ελιές γέμισαν καρπούς. Έγερναν σαν φορτωμένες γερόντισσες που ανέβαιναν αγκομαχώντας στις πλαγιές των βουνών. Αμέτρητα δαχτυλίδια από ελαιόκαρπους έλαμπαν στα ροζιασμένα τους δάχτυλα, σαν ακριβά μονόπετρα ξεπλυμένα απ΄ τις βροχές».
1403164907

No comments: