Το φουστάνι

Mη το φορέσεις τούτο το φουστάνι

Είναι στοιχειωμένο  από έρωτες  που έσβησαν

Και βίαιους χωρισμούς

Το κέντησε με αγκάθια η μοδίστρα του

αυτός  που έβαψε το ακριβό μετάξι του

τρελάθηκε ένα βράδυ

κι αυτός που σου το χάρισε

χάθηκε σ΄έναν πόλεμο

ένας περίεργος  άνεμος φυσάει

πότε πότε απ’ τις πτυχές

φαίνεται από μέσα ένα γκρεμισμένο σπίτι

και κάποιος με μια λάμπα που τρέχει αιμορραγώντας

κι άλλοτε πάλι τις νύχτες 
πετάει μαζί με τα πουλιά

θροίζοντας ανατριχιαστικά  στα δέντρα.

Μη το φορέσεις τούτο το φουστάνι

Είναι  ποτισμένο  με χαλκό κι αρσενικό
Αμα βγεις στη βροχή θα σε σκοτώσει

Είναι δεμένο με μια παλιά αγάπη

Αν το φορέσεις θα ΄ρθει να σε βρει

κάτω απ΄το δέρμα ,μέσα απ΄τις ραφές.