Και ξαφνικά
είδα τρεις καλόγριες
στο σαλόνι
του γιατρού μου
Περίμεναν αμίλητες, καρτερικά τη σειρά τους
Σκυφτές,
κρυμμένες στα κατάμαυρα ράσα τους
Τι είδους αρρώστια
θα έχουν οι δύστυχες, αναρωτήθηκα
Εκείνες
κοίταζαν συλλογισμένες την πόρτα του ιατρείου,
κάποια
στιγμή βγήκε μια νοσοκόμα
με άσπρα
και τις φώναξε
Φορούσε κάτι
τακούνια σαν στιλέτα
Που ηχούσαν
εκκωφαντικά στο πάτωμα
Καθώς
σηκώθηκαν οι καλόγριες είδα τις σκιές τους
Η μια είχε τον ίσκιο ενός πάνθηρα
Η δεύτερη
ενός βυθισμένου βαποριού
Η τρίτη έσερνε πίσω της
τη σκιά ενός
κοντραμπάσου
Παράξενη
ασθένεια και πρωτάκουστη
να κουβαλάς
ίσκιους που δεν σου ανήκουν
ξένες σκιές
που δεν μπορείς να εξηγήσεις
να σέρνεις
πίσω σου αλλότρια σκοτάδια.
No comments:
Post a Comment