Οι φίλοι μου
Οι φίλοι μου
τρελάθηκαν γιατί έμαθαν πολλά
Φόρεσαν χάρτινα
φτερά και σκάφανδρα
Φόρεσαν σκουριασμένες
πανοπλίες
και τις σέρνουν
στην ομίχλη
Άλλοι έγιναν
άνθρωποι- δέντρα
Και μου
τηλεγραφούν κίτρινα φύλλα
Έλεγαν ψέματα
τα βιβλία, ισχυρίζονται
Και όλα όσα
μάθαμε τα πήρε ο βοριάς
Πάνω απ΄ τους
γκρίζους βάλτους του Θερμαϊκού
έσβησαν μέσα
σε αναφιλητά κάποιο απόγευμα
σε
διδακτορικά που λιώσαν στο σκοτάδι
και μανιφέστα γεμάτα έρημους ορίζοντες.
και μανιφέστα γεμάτα έρημους ορίζοντες.
Οι φίλοι
μου τρελάθηκαν
Άφησαν τις πόρτες
των σπιτιών τους ανοιχτές
και φύγανε προς
άγνωστη κατεύθυνση
Καμιά φορά
μου στέλνουν
γράμματα απ΄
το Μεσοπόλεμο
μου στέλνουν γράμματα απ΄την παλιά Θεσσαλονίκη
και άλλοτε πάλι
κρύβονται σε γυάλες με χρυσόψαρα
παίζοντας με
κοχύλια
απ΄ τα χαμένα
καλοκαίρια της νιότης τους
ώσπου
πνίγονται.
ΟΙ φίλοι μου
τρελάθηκαν γιατί έμαθαν πολλά.
No comments:
Post a Comment