Saturday, May 30, 2020


IN MEMORIAΜ


Είμαστε ήδη νεκροί χωρίς πατρίδα,
φώναξαν οι δυο Κρήτες ναυτικοί
που πολεμούσαν ως το τέλος στις επάλξεις
τη μέρα που έπεσε η Πόλη στους Οθωμανούς.
Ωστόσο εκείνοι τους χαρίσαν τη ζωή
γιατί ήταν- όπως είπαν- αντρειωμένοι.

Φυσούσε ούριος άνεμος στη θάλασσα
όμως το πλοίο τους δεν έπιασε στεριά
αιώνες αρμενίζει στο Αιγαίο
στοιχειώσαν και οι ναυτικοί κι όλο ρωτούν
τι απέγινε η Πόλη
                 πώς είναι το γλυκό νερό
                               τι γεύση έχει το μήλο
ψαρεύουν ψάρια που μιλούν
κουβεντιάζουν με τα άστρα
παίζουν με μαντολίνα ένα σκοπό βυζαντινό
που άκουγα παλιά απ΄ τη γιαγιά μου
και από τις μαυροφορεμένες φίλες της
που ήρθανε το 22 από τη Σμύρνη
κι απ' τις Σαράντα γκρεμισμένες Εκκλησιές
ανυπόδητες, περπατώντας στις λάσπες.

No comments: