IN MEMORIAΜ
Είμαστε ήδη
νεκροί χωρίς πατρίδα,
φώναξαν οι
δυο Κρήτες ναυτικοί
που πολεμούσαν ως το τέλος στις επάλξεις
τη μέρα που έπεσε η Πόλη στους Οθωμανούς.
τη μέρα που έπεσε η Πόλη στους Οθωμανούς.
Ωστόσο εκείνοι
τους χαρίσαν τη ζωή
γιατί ήταν-
όπως είπαν- αντρειωμένοι.
Φυσούσε
ούριος άνεμος στη θάλασσα
όμως το
πλοίο τους δεν έπιασε στεριά
αιώνες
αρμενίζει στο Αιγαίο
στοιχειώσαν και οι ναυτικοί κι όλο ρωτούν
τι απέγινε η
Πόλη
πώς είναι το γλυκό νερό
τι γεύση έχει το
μήλο
ψαρεύουν
ψάρια που μιλούν
κουβεντιάζουν με τα άστρα
παίζουν με
μαντολίνα ένα σκοπό βυζαντινό
που άκουγα
παλιά απ΄ τη γιαγιά μου
και από τις
μαυροφορεμένες φίλες της
που ήρθανε
το 22 από τη Σμύρνη
κι απ' τις
Σαράντα γκρεμισμένες Εκκλησιές
ανυπόδητες,
περπατώντας στις λάσπες.
No comments:
Post a Comment