Ο ξένος
΄Ερχομαι από
μακριά, είπε ο ξένος
που έφτασε
αργά το βράδυ στην πόλη μας
εδώ και
αιώνες περπατάω,
κουράστηκα πολύ,
κουράστηκα πολύ,
έψαχνε ένα
πανδοχείο που είχε βυθιστεί στις προσχώσεις
στην δυτική
παραλία του Θερμαϊκού
παλιά
ζωγράφιζα οφθαλμούς,
σε πλώρες
καραβιών, συνέχισε
με πίσσα και
ζεστό χρωματιστό κερί
όμως τώρα τα
πλοία ταξιδεύουν δίχως οφθαλμούς
κι οι
άνθρωποι σε κοιτούν με άδεια βλέμματα
κρύβουν μέσα
τους εφήμερους μηχανικούς σκοπούς
σημαδεμένες μνήμες και κακούς ανέμους στα μανίκια
παράξενα
μιλούσε ο ζωγράφος
έβγαλε τα
σύνεργά του
και τα άπλωσε στο κράσπεδο
και τα άπλωσε στο κράσπεδο
σπασμένα
αγγεία, όστρακα, αναθήματα
η τέχνη μου
αχρηστεύτηκε, είπε με παράπονο
δεν έχω τι
να κάνω σ΄ αυτή την εποχή
υπήρξα
περίφημος ζωγράφος αμυγδαλωτών ματιών
στις αθηναϊκές
πολεμικές τριήρεις
αγαπούσα μια
γυναίκα που μαρμάρωσε
στην δεύτερη Γεωμετρική Εποχή
Τώρα γυρεύω μόνο ένα τόπο να πεθάνω.
No comments:
Post a Comment